หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๗) - ๒๔๖๐.pdf/98

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๘๘

ปล่อยให้เจ้าทั้งสองมาทำจลาจลแก่พม่าก็ดี ฤๅให้เข้ามาในเขตรแดนพม่าเมื่อใดก็ดี ฝ่ายพม่าก็จะจับเจ้าทั้งสองฆ่าเสีย ฤๅจะเกิดการรบกันกับเจ้าทั้งสองนั้น ฝ่ายอังกฤษจะไม่ช่วยเจ้าทั้งสองเลย พระเจ้าอังวะจะจับเจ้าทั้งสองนั้นฆ่าได้ อังกฤษไม่เปนธุระอิก แต่ค่าจ้างทหารแลเสบียงอาหารที่พม่าต้องยกทัพไปรบกับเจ้าทั้งสองนั้น อังกฤษจะต้องใช้ให้พม่าทั้งสิ้น เพราะอังกฤษปล่อยให้เจ้าทั้งสองมา ถ้าอังกฤษไม่ใช้เงินค่าทัพให้แก่พม่า อัง กฤษจะต้องจับเจ้าทั้งสองส่งให้แก่พม่าจงได้แต่ในกำหนด ๓ เดือน ถ้าฝ่ายพม่าไม่ส่งเงิน ๓๐๐๐ รูเปีย ให้แก่กงสุลอังกฤษเว้นแต่ ๓ เดือนแล้ว อังกฤษจะปล่อยเจ้าทั้งสองก็ได้ แลหนังสือ สัญญานี้เปนใช้ไม่ได้ ผิดใจกัน จะต้องต่อว่ากันใหญ่โตตามอำ นาจแผ่นดินทั้งสองฝ่าย ข้อ ๒ ว่าไม่ให้พระเจ้าอังวะทำโทษแก่มารดาบุตรภรรยาญาติของเจ้าทั้งสองโดยไม่มีความผิด ถ้ามีความผิดแท้ ราษฎรเสนา บดีแลกงสุลต่างประเทศทั้งหลายเห็นด้วยว่า มารดา บุตรภรรยา ญาติ ของเจ้าทั้งสองนี้มีความผิดกฎหมายจริงแล้ว พระเจ้าอังวะทำโทษได้ไม่ขัดขวาง แต่จะต้องชำระแลให้กงสุลลงชื่อเห็นโทษผิดด้วยจึงจะทำโทษแก่มารดาบุตรภรรยาของเจ้าทั้งสองนั้นได้ ถ้าพระเจ้าอังวะทำโทษแก่ มารดา บุตรภรรยา ของเจ้าทั้งสองนั้นโดยไม่มีความ ผิดแล้ว หนังสือสัญญาก็เปนใช้ไม่ได้ เปนเลิกแล้วแก่กัน