ได้คุมไพร่พลออกต่อสู้กองทัพเจ้าอาญาน้อยแลโปงเลงเจ้าฟ้าเปนสามารถ เจ้าเมืองไลต้านทานกองทัพลื้อกองทัพตองซู่สู้ไม่ได้ ก็แตกหนีอพยพ เข้าป่าไป เจ้าเมืองไลจึงพาครอบครัวไปฝากไว้ที่เมืองลา แล้ว เจ้าเมืองไลจึงพาคำโหม คำเหิน กับคำหิง (คือคำสาม) บุตร ชาย ๓ คน หนีลงไปอาไศรยอยู่ยังเมืองหลวงพระบางในเวลานั้น คำโหม คำเหิน คำหิง ยังเปนเด็กพอจำความได้ ฝ่ายเจ้าอาญาน้อยก็แบ่งรี้พลออกเปนหลายพวกหลายกอง ลงทางเมืองม่วยเมืองลา เข้าตีหัวเมืองสิบสองจุไทยแตก พวก ราษฎรชาวเมืองไลก็ยอมเข้าทู้ต่อเจ้าอาญาน้อย ๆ ให้เก็บริบเอาทรัพย์สิ่งของแลเสบียงอาหารของเจ้าเมืองไลได้แล้วก็กลับขึ้นไปตั้งทัพพักอยู่ยังเมืองภูฝางดังเก่า หาตั้งอยู่ที่เมืองไลไม่ ด้วยเห็นว่าเมืองไลจะหา เปนที่มั่นได้ไม่ เจ้าอาญาน้อยจึงแต่งให้โปเลงเจ้าฟ้าคุมไพร่พลประมาณ ๘๐ คน ลงมาทางบ้านหินลำแขวงเมืองแถง ระยะทาง จากเมืองแถง ๒ ชั่วโมง องเวียนเดิมเจ้าเมืองแถงรู้ว่ากองทัพพวก ตองซู่ยกมา จึงเกณฑ์กำลังพวกผู้ไทยประมาณ ๑๕๐ คน ยกไป ถึงบ้านหินลำปะทะกองทัพโปเลงเจ้าฟ้าเข้าที่นั้น กองทัพทั้ง ๒ ฝ่าย ก็เข้าต่อรบกัน พองเวียนเดิมทานกำลังกองทัพเจ้าอาญาน้อยไม่ได้ ก็แตกหนี ไพร่พลองเวียนเดิมก็กระจัดกระจายไปสิ้น กองทัพ เจ้าอาญาน้อยก็จับตัวองเวียนเดิมเจ้าเมืองแถงได้ จึงคุมตัวมาให้ โปงเลงเจ้าฟ้าที่ค่ายเชียงแล
