หน้า:พุทธชัยมงคล ๘ - ๒๕๐๔.pdf/24

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๐

กระซิบบอกว่า ศิลปศาสตร์ที่ท่านเรียนนี้สมบูรณ์ดีแล้ว แต่เรายังประสิทธิ์ให้ไม่ได้ เพราะยังขาดนิ้วมือมนุษย์ ๑๐๐๐ คน ท่านจงไปเที่ยวฆ่ามนุษย์ตัดนิ้วมือไว้คนละนิ้ว ๆ ให้ได้พันหนึ่ง แล้วนำมาให้แก่เรา ๆ จึงจะประสิทธิ์ศิลปศาสตร์ให้ท่าน และตัวท่านจักเป็นผู้มีศิลปศาสตร์ประเสริฐในโลกได้คนหนึ่ง เจ้าอหิงสกมาณพได้ฟังก็หลงเชื่อ แล้วลาอาจารย์แต่งตัวถือดาบออกไปคอยสกัดฆ่ามนุษย์อยู่ที่ตำบลปากดงแห่งหนึ่ง แต่ไปเที่ยวฆ่ามนุษย์ในเมืองและตามบ้านเรือนในป่าแล้วตัดนิ้วมือไว้คนละนิ้ว ๆ แล้วเจาะร้อยสะพายแล่งไว้กับตัว ยังอีกนิ้วเดียวก็จะครบพัน เหตุดังนี้ จึงมีนามปราฏว่า องคุลิมาลโจร

วันหนึ่ง พระพุทธเจ้าทรงเห็นอุปนิสัยขององคุลิมาลโจรว่า ควรจะได้เอหิภิกขุอุปสมบท จึงเสด็จไปทรมานองคุลิมาลโจร ณ ตำบลปากดงนั้น เมื่อองคุลิมาลโจรแลเห็นพระพุทธเจ้าก็คิดว่า สมณะองค์นี้จะถึงที่ตายแล้ว เราจะได้นิ้วมือครบพัน จึงชักดาบเงือดเงื้อวิ่งไล่ฟันพระพุทธเจ้า พระพุทธองค์