หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๓
พระอาการวัตตาสูตร
สันดานอันรกชัฏด้วยอกุศล คือ โลภะ โทษะ โมหะ ก็กระทำซึ่งการอันเปนอกุศล เปนอาจิณณกรรม ก็ชื่อว่า มีกุศลมูลขาดเสียแล้ว มีสิกขาอันละเสียแล้ว จตูสุ อปาเยสุ วิปจฺจนฺติ ก็เที่ยงที่ว่าจะไปไหม้อยู่ในอบายทั้ง ๔ เปนที่ปราศจากความสุข คือ นรกแลเปตวิสัย อสุรกายกำเนิด ติรัจฉานกำเนิด ก็เมื่อสัตว์ทั้งหลายหนาไปด้วยอกุศล จะยังตนให้ตกไปไหม้อยู่ในอบายนี้ พุทฺธกรธมฺเมหิตพฺพํ ธรรม เครื่องกระทำซึ่งความเปนพระพุทธเจ้า คือ บารมี ๓๐ ทัศ จะพึงมิสามารถเพื่อจะห้ามกันเสียได้ซึ่งจตุราบายยิกทุกข์ทั้งหลายนั้นจะพึงมีอยู่ เพราะด้วยว่าบารมีธรรมของพระพุทธเจ้าทั้งหลายมีอยู่เปนอันมาก จะมีอยู่แต่เท่านี้หามิได้ ธรรมทั้งหลายใดเปนไปเพื่อจะให้สำเรจพระโพธิญาณอันสมเดจพระพุทธเจ้าตรัสสะแดงไว้ในพระสูตร แลพระวินัย แลพระปรมัตถ์ อันเปนธรรมคัมภีรภาพละเอียดนัก เปนองค์ธรรมอัน
