กฎหมายเมืองไทย/เล่ม 2

จาก วิกิซอร์ซ
หนังสือ
เรื่องกฎหมายเมืองไทย
ได้ทานแล้วถูกต้องกันกับฉบับหลวงทุกเล่ม
เมื่อจุลศักราช ๑๒๓๕ ปีระกา เบญจศก
กฎหมายหมดด้วยกันเปนหนังสือสมุดไทย ๕๕ เล่ม
ได้แบ่งทำเปนหนังสือพิมพ์สองเล่ม
ในเล่มที่ ๒ นี้ ๒๑ เรื่องตามที่ได้บอกไว้ในที่สุดหนังสือพิมพ์นี้
ได้ตีพิมพ์คราวที่ ๔ เมื่อจุลศักราช ๑๒๔๓ ปีมเสง ตรีศก
ข้าพเจ้า หมอบรัดเล
ได้ตีพิมพ์ริมป้อมปากคลองบางกอกใหญ่
ณะกรุงเทพ

ราคาหนังสือ
ไคเภ็กเล่มหนึ่ง ราคา บาท
ห้องสินสองเล่ม ราคา บาท
เลียดก๊กห้าเล่ม ราคา ๒๕ บาท
ไซ่ฮั่นสองเล่ม ราคา บาท
ตั้งฮั่นเล่มหนึ่ง ราคา บาท
สามก๊กสี่เล่ม ราคา ตำลึง
ไซ่จิ้นสองเล่ม ราคา บาท
ตังจิ้นสามเล่ม ราคา ๑๙ บาท
น่ำปักเล่มหนึ่ง ราคา บาท
๑๐ ไต้ฮั่นเล่มหนึ่ง ราคา บาท
๑๑ เสาปักเล่มหนึ่ง ราคา บาท
๑๒ ซิยินกุ้ยเจงตังเล่มหนึ่ง ราคา บาท
๑๓ สิเตงซันเจงไซรสองเล่ม ราคา บาท
๑๔ บ้วนฮ่วยเหลาเล่มหนึ่ง ราคา ๑๐ สลึง
๑๕ โงวโฮ้วเพงไซเล่มหนึ่ง ราคา บาท
๑๖ โงวโฮ้วเพงหนำเล่มหนึ่ง ราคา บาท
๑๗ ซ้องกั๋งห้าเล่ม ราคา ตำลึง
๑๘ เองเลียดต้วนเล่มหนึ่ง ราคา บาท
๑๙ อิวกังหนำเล่มหนึ่ง ราคา ๑๐ สลึง
๒๐ ใตอั้งเผาสองเล่ม ราคา บาท
๒๑ เซียวอั้งเผาสองเล่ม ราคา บาท
๒๒ เนี่ยหนำอิดซือสองเล่ม ราคา บาท
๒๓ เม่งมวดเซงฌ้อเล่มนึ่ง ราคา บาท
๒๔ กฎหมายสองเล่ม ราคา ๑๓ บาท
๒๕ พระราชพงษาวดารสองเล่ม ราคา ๑๐ บาท
๒๖ ราชาธิราชเล่มหนึ่ง ราคา บาท

๏ หนังสือเรื่องกฎหมาย
จุลศักราช ๑๒๒๙ ปีเถาะ นพศก
ได้ตีพิมพในเล่มที่สองนี้ ศิริรวมกันเปน ๑๒ เรื่อง คือ
มูลคดีวิวาทแบ่งปันบานแผนกหมู่ชากัน น่า ต้น
โจรห้าเส้น น่า ๓๐
กฎสามสิบหกข้อ น่า ๔๕
พระราชบัญญัติ น่า ๖๐
ลักษณะพิสูตรดำน้ำลุยเพลิง น่า ๗๙
กฎมณเฑียรบาล น่า ๙๐
กฎหมายพระสงฆ น่า ๑๔๒
ลักษณะอาญาหลวง น่า ๑๗๙
ลักษณะอาญาราษฎร น่า ๒๓๖
ลักษณะขบถศึก น่า ๒๔๑
พระราชกำหนดเก่า น่า ๒๖๙
พระราชกำหนดใหม่ น่า ๔๐๕
ทั้ง ๑๒ เรื่องนี้ได้ทานแล้ว
ถูกต้องกันกับฉบับหอหอหลวงทุกเล่ม

งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก