คำนมัสการคุณานุคุณ (2468)/บท 1
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย) รจนา
"อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ ภควา"
๑๑ | ||
๏ องค์ใดพระสัมพุทธ์ | สุวิสุทธสันดาน | |
ตัดมลเกลศมาร | บมิหม่นมิหมองมัว | |
๏ หนึ่งในพระทัยท่าน | ก็เบิกบานคือดอกบัว | |
ราคีบพันพัว | สุวคนธกำจร | |
๏ องค์ใดประกอบด้วย | พระกรุณาดังสาคร | |
โปรดหมู่ประชากร | มละโอฆกันดาร | |
๏ ชี้ทางบันเทาทุกข์ | และชี้สุขเกษมสานต์ | |
ชี้ทางพระนฤพาน | อันพ้นโศกวิโยคภัย | |
๏ พร้อมเบญจพิธจัก | ษุจรัสวิมลใส | |
เห็นเหตุที่ใกล้ไกล | ก็เจนจบประจักษ์จริง | |
๏ กำจัดน้ำใจหยาบ | สันดานบาปแห่งชายหญิง | |
สัตวโลกได้พึ่งพิง | มละบาปบำเพ็ญบุญ | |
๏ ข้าขอประณตน้อม | ศิรเกล้าบังคมคุณ | |
สัมพุทธการุณ | ญภาพนั้นนิรันดร ฯ |
"พุทฺธํ ภควนฺตํ อภิวาเทมิ"
พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย) รจนา
"ส๎วากฺขาโต ภควตา ธมฺโม"
๑๖ | ||
๏ ธรรมะคือคุณากร | ส่วนชอบสาธร | |
ดุจดวงประทีปชัชวาล | ||
๏ แห่งองค์พระศาสดาจารย์ | ส่องสัตว์สันดาน | |
สว่างกระจ่างใจมนท์ | ||
๏ ธรรมใดนับโดยมรรคผล | เปนแปดพึงยล | |
และเก้ากับทั้งนฤพาน | ||
๏ สมญาโลกอุดรพิสดาร | อันลึกโอฬาร | |
พิสุทธิ์พิเศษสุกใส | ||
๏ อีกธรรมต้นทางคระไล | นามขนานขานไข | |
ปฏิบัติปริยัติเปนสอง | ||
๏ คือทางดำเนินดุจคลอง | ให้ล่วงลุปอง | |
ยังโลกอุดรโดยตรง | ||
๏ ข้าขอโอนอ่อนอุตมงค์ | นบธรรมจำนง | |
ด้วยจิตต์และกายวาจา ฯ |
"ธมฺมํ นมสฺสามิ"
พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย) รจนา
"สุปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสํโฆ"
๑๖ | ||
๏ สงฆ์ใดสาวกศาสดา | รับปฏิบัติมา | |
แต่องค์สมเด็จภควันต์ | ||
๏ เห็นแจ้งจัตุสัจเสร็จบรร | ลุทางที่อัน | |
ระงับและดับทุกข์ภัย | ||
๏ โดยเสด็จพระผู้ตรัสไตร | ปัญญาผ่องใส | |
สอาดและปราศมัวหมอง | ||
๏ เหินห่างทางข้าศึกปอง | บมิลำพอง | |
ด้วยกายและวาจาใจ | ||
๏ เปนเนื้อนาบุญอันไพ | ศาลแด่โลกัย | |
และเกิดพิบูลย์ภูลผล | ||
๏ สมญาเอารสทศพล | มีคุณอนนต์ | |
อเนกจะนับเหลือตรา | ||
๏ ข้าขอนบหมู่พระศรา | พกทรงคุณา | |
นุคุณประดุจรำพัน | ||
๏ ด้วยเดชบุญข้าอภิวันท์ | พระไตรรัตน์อัน | |
อุดมดิเรกนิรัติสัย | ||
๏ จงช่วยขจัดโพยภัย | อันตรายใดใด | |
จงดับและกลับเสื่อมสูญ ฯ |
"สํฆํนมามิ"
