ประชุมกฎหมายประจำศก/เล่มเพิ่มเติม
ประชุม
กฎหมายประจำศก
เล่มเพิ่มเติม
รวมสัญญาทางพระราชไมตรีระหว่าง
สยามกับนานาประเทศสมัยแรก
รวบรวมโดย
นายร้อยตำรวจโท เสถียร ลายลักษณ์
แพทย์ประกาศนียบัตรจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยและเนติบัณฑิตสยาม
สำเร็จวิชาการอบรมที่ปรึกษาการเทศบาลตามหลักสูตร
มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง
นายบุญเรื่อง นาคีนพคุณ
ประกาศนียบัตรครูมัธยมและเนติบัณฑิตสยาม
และ
นายบุญธรรม ศิริฤทธิ
เนติบัณฑิตสยาม
พิมพ์ครั้งแรกวันที่ ๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๗๙
คำนำ
ประชุมกฎหมายประจำศก เล่มเพิ่มเติม นี้ เปนเล่มที่รวมสัญญาทางพระราชไมตรีซึ่งกรุงสยามได้ทำกับนานาประเทศเปนครั้งแรกก่อนสมัยที่ทางราชการได้ออกหนังสือราชกิจจานุเบกษา จึงไม่ได้ลงพิมพ์ในหนังสือราชกิจจาฯ เช่นบทกฎหมายในสมัยนี้ แต่ทางราชการได้พิมพ์สัญญาเหล่านี้เย็บรวมเปนเล่มไว้สำหรับสถานที่ราชการโดยฉะเพาะ หนังสือบทกฎหมายเท่าที่ได้เคยมีผู้พิมพ์จำหน่ายมาแล้ว ไม่ปรากฎว่า ได้อ้างอิงถึงเลย ผู้รวบรวมได้มาค้นพบภายหลังที่ได้พิมพ์หนังสือประชุมกฎหมายประจำศกสุดสิ้นลงแล้ว จึงได้รวมพิมพ์ขึ้นเปนเล่มหนึ่งต่างหากเปนเล่มพิเศษ ทั้งนี้ ด้วยความมุ่งหมาย ๒ ประการ คือ ประการ ๑ ต้องการผดุงความครบถ้วนของกฎหมายสยามให้สมความมุ่งหมายเดิมที่ได้พยายามรวบรวมหนังสือประชุมกฎหมายประจำศกชุดนี้ขึ้น อีกประการ ๑ โดยที่เห็นว่า สัญญาเหล่านี้ แม้จะได้เปลี่ยนแก้ใหม่แล้ว ก็เห็นว่า มีประโยชน์ในการเรียนประวัติศาสตร์อยู่มาก ในกาลต่อไปอาจหาดูได้โดยยาก เพราะที่มีอยู่ก็นับวันแต่จะผุพังขาดไป จึงหวังว่า ผู้ใช้หนังสือชุดนี้คงจะมองเห็นเจตนาอันดีของผู้รวบรวมดังกล่าวแล้ว
นายร้อยตำรวจโท เสถียร ลายลักษณ์
ผู้รวบรวม
สารบาญ
หนังสือสัญญาระหว่างกรุงสยาม
กับต่างประเทศ
หน้า
ประเทศสยามกับประเทศอังกฤษ
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันอังคาร เดือนเจ็ด แรมค่ำหนึ่ง จ.ศ. ๑๑๘๘ ปีจอ อัฐศก (ค.ศ. ๑๘๒๖) |
๑ | ||
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันพุฒ เดือนหก ขึ้นสองค่ำ จ.ศ. ๑๒๑๗ |
๘ | ||
ไขข้อสัญญาฮาริปาก ลงวันอังคาร เดือนหก ขึ้นเก้าค่ำ จ.ศ. ๑๒๑๘ ปีมะโรง อัฐศก |
๒๒ | ||
หนังสือสัญญาว่าด้วยคนไปมาที่เชียงใหม่แลแม่น้ำสระวิน ลงวันพุฒ เดือนยี่ แรมสิบสองค่ำ จ.ศ. ๑๒๓๕ ปีระกา เบญจศก |
๓๙ | ||
หนังสือสัญญาว่าด้วยเมืองเชียงใหม่ เมืองลำปาง เมืองลำพูน ลงวันจันทร เดือนสิบ ขึ้นสองค่ำ จ.ศ. ๑๒๔๕ ปีมแม เบญจศก |
๓๙ | ||
ข้อเพิ่มเติมหนังสือสัญญาว่าด้วยการส่งคนโทษให้แก่กันแลกัน ลงวันจันทร เดือนสิบสอง แรมเก้าค่ำ จ.ศ. ๑๒๔๗ ปีระกา สัปตศก |
๕๓ | ||
ประเทศสยามกับประเทศอเมริกา
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันที่ ๒๐ เดือนมาช ค.ศ. ๑๘๓๓ |
๖๓ | ||
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันพฤหัศบดี เดือนหก แรมสิบค่ำ จ.ศ. ๑๒๑๘ ปีมะโรง อัฐศก |
๖๗ | ||
ประเทศฝรั่งเศสกับประเทศสยาม
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันศุกร์ เดือนเก้า ขึ้นสิบสี่ค่ำ จ.ศ. ๑๒๑๘ ปีมะโรง อัฐศก |
๘๐ | ||
หนังสือสัญญาเฃตรแดนเมืองพระตะบอง ลงวันจันทร์ เดือนแปด ขึ้นสิบสี่ค่ำ จ.ศ. ๑๒๒๙ ปีเถาะ นพศก |
๙๙ | ||
ความเพิ่มเติมในสัญญาเฃตรแดนเมืองพระตะบอง ลงวันพฤหัศบดี เดือนแปด แรมสองค่ำ จ.ศ. ๑๒๓๒ ปีมะเมีย โทศก |
๑๐๒ | ||
ไขข้อสัญญาเฃตรแดนเมืองพระตะบอง ลงวันศุกร์ เดือนแปด ขึ้น ๒ ค่ำ จ.ศ. ๑๒๓๔ ปีวอก จัตวาศก |
๑๐๖ | ||
สัญญาสุรา ลงวันพุฒ เดือนเก้า ขึ้นเจ็ดค่ำ จ.ศ. ๑๒๒๙ ปีเถาะ นพศก |
๑๐๙ | ||
หนังสือสัญญา ลงวันที่ ๓ ตุลาคม ร.ศ. ๑๑๒ |
๑๑๓ | ||
สัญญาน้อย ลงวันที่ ๓ ตุลาคม ร.ศ. ๑๑๒ |
๑๑๖ | ||
บันทึกวาจา |
๑๑๘ | ||
หนังสือสัญญาซึ่งได้ลงชื่อกันที่กรุงปารีศ ณวันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ ร.ศ. ๑๒๒ เรื่อง เขตร์แดน |
๑๒๑ | ||
หนังสือสัญญา ลงวันที่ ๒๓ มีนาคม ร.ศ. ๑๒๕ เรื่อง แลกเปลี่ยนดินแดน |
๑๓๐ | ||
สัญญาว่าด้วยปักปันเขตรแดน ติดท้ายหนังสือสัญญา ลงวันที่ ๒๓ มีนาคม ร.ศ. ๑๒๕ |
๑๓๖ | ||
สัญญาว่าด้วยอำนาจศาลในกรุงสยาม สำหรับใช้แก่คนชาวเอเซียที่อยู่ในบังคับฤๅอยู่ในป้องกันฝรั่งเศส ติดท้ายหนังสือสัญญา ลงวันที่ ๒๓ มีนาคม ร.ศ. ๑๒๕ |
๑๓๙ | ||
ข้อบังคับสำหรับศาลต่างประเทศซึ่งตั้งขึ้นตามสัญญาทางพระราชไมตรี ลงวันที่ ๒๓ มีนาคม ร.ศ. ๑๒๕ |
๑๔๓ | ||
ประเทศสยามกับประเทศเดนมาร์ก
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันศุกร เดือนเจ็ด ขึ้นเก้าค่ำ จ.ศ. ๑๒๒๐ ปีมะเมีย สัมฤทธิศก |
๑๕๕ | ||
สัญญาน้อย ลงวันที่ ๒๔ มีนาคม ร.ศ. ๑๒๓ |
๑๗๖ | ||
ประเทศสยามกับประเทศเยอรมัน
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันจันทร์ เดือนสิบเบด แรมสามค่ำ จ.ศ. ๑๒๒๐ ปีมะเมีย สัมฤทธิศก |
๑๘๑ | ||
ประเทศสยามกับประเทศโปรตุเคศ
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันพฤหัศบดี เดือนสาม ขึ้นแปดค่ำ จ.ศ. ๑๒๒๐ ปีมะเมีย สัมฤทธิศก |
๒๐๓ | ||
ประเทศสยามกับประเทศนิเซอแลนด์
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันจันทร์ เดือนยี่ ขึ้นห้าค่ำ จ.ศ. ๑๒๒๒ ปีวอก โทศก |
๒๒๔ | ||
หนังสือสัญญาว่าด้วยการจดบาญชีคนในบังคับฮอลันดาในกรุงสยาม ลงชื่อที่กรุงเทพฯ วันที่ ๑ พฤศภาคม ร.ศ. ๑๒๐ ฤๅ ค.ศ. ๑๙๐๑ |
๒๔๘ | ||
ประเทศสยามกับประเทศปลอยซิน
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันศุกร์ เดือนสาม ขึ้นแปดค่ำ จ.ศ. ๑๒๒๓ ปีระกา ตรีศก |
๒๕๒ | ||
ประเทศสยามกับประเทศสวิเดนนรไว
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันจันทร์ เดือนหก แรมสิบสองค่ำ จ.ศ. ๑๒๓๐ ปีมะโรง สัมฤทธิศก |
๒๗๔ | ||
ประเทศสยามกับประเทศเบลเคียม
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันที่ ๒๙ เดือนออกัศต์ ค.ศ. ๑๘๖๘ |
๒๙๑ | ||
ประเทศสยามกับประเทศอิตาลี
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันที่ ๓ เดือนออกโตเบอ ค.ศ. ๑๘๖๘ |
๓๑๐ | ||
ประเทศสยามกับประเทศออศเตรีย
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันจันทร เดือนเจ็ด ขึ้นเจ็ดค่ำ จ.ศ. ๑๒๓๑ ปีมะเสง เอกศก |
๓๒๖ | ||
ประเทศสยามกับประเทศสเปน
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันพุฒ เดือนสาม แรมแปดค่ำ จ.ศ. ๑๒๓๑ ปีมะเสง เอกศก |
๓๔๘ | ||
ประเทศสยามกับประเทศยี่ปุ่น
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขายการเดินเรือ ลงวันที่ ๒๕ กุมภาพันธ์ ร.ศ. ๑๑๖ |
๓๗๐ | ||
ประเทศสยามกับประเทศเบลเคียม
หนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีแลการค้าขาย ลงวันที่ ๒๓ มิถุนายน ร.ศ. ๑๑๘ |
๓๘๒ | ||
พิมพ์ที่โรงพิมพ์เดลิเมล์ ถนนสี่พระยา จังหวัดพระนคร
นายจือ หลิ่มสาโรช ผู้พิมพ์โฆษณา ๑๐/๔/๗๙
บรรณานุกรม
[แก้ไข]- บุญธรรม ศิริฤทธิ์, บุญเรื่อง นาคีนพคุณ, และ เสถียร ลายลักษณ์ (ผู้รวบรวม). (2479). ประชุมกฎหมายประจำศก เล่มเพิ่มเติม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดลิเมล์.
งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก
