ข้ามไปเนื้อหา

พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา/ภาค 1/บท 10

จาก วิกิซอร์ซ
แผ่นดินสมเด็จพระอินทราชาธิราชที่ ๒

จึงสมเด็จพระอินทราชาราชบุตรได้เสวยราชสมบัติ.

ศักราช ๘๑๓ ปีมแม ตรีนิศก ครั้งนั้น มหาท้าวบุญชิงเมืองเชียงใหม่แก่ท้าวลูก.

ศักราช ๘๑๕ ปีรกา เบญจศก สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ช้างเผือกพังช้างหนึ่ง.

ศักราช ๘๑๖ ปีจอ ฉศก สมภพพระราชโอรสท่าน.

ศักราช ๘๑๘ ปีชวด อัฐศก เสด็จไปเมืองชะเลียง.

ศักราช ๘๒๑ ปีเถาะ เอกศก แรกตั้งเมืองนครไทย.

ศักราช ๘๒๒ ปีมโรง โทศก พระสีหราชเดโชถึงแก่กรรม.

ศักราช ๘๒๔ ปีมเมีย จัตวาศก พระยาล้านช้างถึงแก่กรรม พระราชทานให้อภิเศกพระยาเมืองขวาเปนพระยาล้านช้าง.

ศักราช ๘๒๖ ปีวอก ฉศก ทรงพระกรุณาให้เล่นการมหรศพฉลองพระศรีรัตนมหาธาตุ ๑๕ วัน.

ศักราช ๘๒๘ ปีจอ อัฐศก พระบรมราชาผู้เปนพระราชโอรสทรงผนวช.

ศักราช ๘๒๙ ปีกุญ นพศก สมเด็จพระราชโอรสเจ้าลาผนวช ประดิษฐานพระองค์ไว้ในที่พระมหาอุปราช.

ศักราช ๘๓๐ ปีชวด สำเรทธิศก สมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้าไปวังช้างตำบลสำฤทธิบริบูรณ์.

ศักราช ๘๓๑ ปีฉลู เอกศก มหาราชท้าวลูกพิราไลย.

ศักราช ๘๓๒ ปีขาล โทศก สมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้าราชบุตรเสด็จยกทัพไปตีเมืองทวาย แลเมื่อเมืองทวายจะเสียนั้น เกิดอุบาทว์เปนหลายประการ โคตกลูกตัวหนึ่งแปดเท้า ไก่ฟักฟองตกลูกตัวหนึ่งเปนสี่เท้า ไก่ฟักฟองคู่ขอนตกลูกเปนหกตัว อนึ่ง เข้าสารงอกเปนใบในปีนั้น.

ศักราช ๘๓๔ ปีมโรง จัตวาศก แรกให้ก่อกำแพงเมืองพิไชย.

ศักราช ๘๓๕ ปีมเสง เบญจศก สมเด็จพระอินทราชาเสด็จสวรรคต อยู่ในราชสมบัติ ๒๒ ปี.