พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา (2457)/แจ้งความ
ในการทำคำอธิบายแลพิมพ์พระราชพงษาวดารเล่ม ๑ นี้ ข้าพเจ้าต้องอาไศรยผู้อื่น นอกจากที่ได้กล่าวมาแล้วในคำอธิบาย ยังมีพระเจ้าบรมวงษ์เธอ กรมพระสมมตอมรพันธุ์ สภานายกกรรมการหอพระสมุดวชิรญาณ พระยาโบราณราชธานินทร์ (พร เดชคุปต์) เลขานุการโบราณคดีสโมสร ทั้ง ๒ นี้ข้าพเจ้าได้ปฤกษาหารือเนือง ๆ พระราชวรวงษ์เธอ กรมหมื่นกวีพจน์สุปรีชา เลขานุการหอพระสมุดวชิรญาณ ได้ทรงช่วยค้นหนังสือแลตรวจการพิมพ์ ดอกเตอร์แฟรงก์เฟอเทอ บรรณารักษ์หอพระสมุดวชิรญาณ เปนผู้ช่วยสืบค้นหนังสือภาษาต่างประเทศ พระมหาวิชาธรรม (เรือง เปรียญ) หัวน่าพนักงานแพนกบาฬีในหอพระสมุดวชิรญาณ ได้ช่วยตรวจแลแปลภาษามคธ ส่วนการคัดเขียนนั้น ข้าพเจ้าได้อาไศรยพระสฤษดิพจนกรณ์ (ชาย สุนทรารชุน) ขุนพินิจอักษร (จิตร จิตตยโศธร เปรียญ) นายสัน นายแสง (เปรียญ) นายชิด เสมียนหอพระสมุด ข้าพเจ้าขอขอบคุณท่านผู้ที่ได้ช่วยจงทั่วกัน แลต้องขอบใจนายแห เจ้าของโรงพิมพ์ไทย ซึ่งพิมพ์หนังสือเรื่องนี้ อิกส่วน ๑ ด้วยข้าพเจ้าตรวจแก้ฉบับในเวลากำลังพิมพ์หลายครั้งหลายคน ทำความลำบากให้แก่เขามากอยู่
ข้าพเจ้าต้องขอบอกแก่ผู้อ่านซ้ำอิกครั้ง ๑ ว่า คำอธิบายแลความเห็นของข้าพเจ้าที่กล่าวไว้ในหนังสือเรื่องนี้อาจจะวิปลาศพลาดพลั้ง ซึ่งเปนธรรมดาของการแต่งหนังสือพงษาวดาร ย่อมต้องใช้ความสันนิษฐานมาก ไม่มีผู้ใดที่จะรับรองยืนยันได้ว่าถูกต้องไปหมด ขอให้ท่านผู้ศึกษาโบราณคดีที่อ่านหนังสือเรื่องนี้จงถือว่า คำอธิบายทั้งปวงนั้นเหมือนหนึ่งคำหารือ ถ้าข้อใดได้พบหลักฐานว่าความจริงเปนอย่างอื่น ขอจงช่วยสอบสวนแก้ไข ให้ความรู้พงษาวดารของเมืองไทยดีขึ้น จะได้เปนประโยชน์แก่ผู้ศึกษายิ่งขึ้นต่อไปโดยลำดับ