พุทธชัยมงคล 8/ผู้วายชนม์
.jpg)
- หลวงจำนงสุนทร (ช่วง โกมลานนท์)
- ชาตะ วันที่ ๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๓๓
- มรณะ วันที่ ๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๐๔
ในงานพระราชทานเพลิงศพคุณพ่อ กำหนดวันที่ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๐๔ ซึ่งครบ ๑๐๐ วันพอดี ลูก ๆ คิดจะหาหนังสือชนิดที่คุณพ่อชอบพิมพ์เป็นอนุสรณ์ในงานนี้ น.ส.พเยาว์ อัศวเดชา หลานคนหนึ่งของคุณพ่อ รับราชการอยู่ในมหาวิทยาลัยศิลปากร จึงได้นำความคิดนี้ไปปรึกษาอาจารย์กุลทรัพย์ ชื่นรุ่งโรจน์ ซึ่งเป็นหัวหน้าแผนกอักษรศาสตร์และวรรณคดี กรมศิลปากร ได้ให้คำแนะนำว่า หนังสือธรรมะ เรื่อง พุทธชัยมงคล ๘ คงจะถูกใจคุณพ่อและเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่ได้รับ ลูก ๆ ก็เห็นชอบด้วย จึงได้ขออนุญาตกรมศิลปากรจัดพิมพ์หนังสือเรื่องนี้เป็นอนุสรณ์
เจ้าภาพขอเรียนขอบพระคุณท่านที่ได้กรุณาช่วยเหลือและมาเป็นเกียรติในงานพระราชทานเพลิงศพคุณพ่อ ประโยชน์จากหนังสือนี้รวมทั้งกุศลกิจทั้งมวลที่เจ้าภาพได้บำเพ็ญ ขอน้อมอุทิศเป็นวิบากสมบัติแด่คุณพ่อผู้ประเสริฐของลูกในสัมปรายภพเทอญ
เกิดวันเสาร์ ขึ้น ๓ ค่ำ เดือน ๘ ปีขาล วันที่ ๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๓๓ ณ บ้านปากคลองบางใหญ่ จังหวัดนนทบุรี เป็นบุตรนายโชติ นางนวน โกมลานนท์ มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันรวม ๔ คน คือ
- หลวงจำนงสุนทร (ช่วง โกมลานนท์)
- นางสุ่น อัศวเดชา
- นางอรุณ สุธรรมาภินันท์
- นางสุดใจ จิตตานนท์
เมื่อเยาว์วัย ได้รับการศึกษา ณ สำนักโรงเรียนวัดโสมนัสวิหาร สอบไล่ได้ชั้นประโยค ๑ เมื่ออายุ ๑๔ ปี เริ่มเข้ารับราชการครั้งแรกในกรมทหารราบที่ ๑ มหาดเล็กรักษาพระองค์ ได้รับเงินเดือน ๆ ละ ๖ บาท แล้วย้ายไปประจำการกองพลที่ ๑ ร.อ. เมื่อปลดประจำการแล้ว กลับเข้ารับราชการในกรมราชองครักษ์ ต่อมา ได้ย้ายมาอยู่กรมราชเลขานุการในพระองค์ จนกระทั่งออกรับบำนาญเมื่อเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. ๒๔๗๕
โดยที่มีความอดทนขยันหมั่นเพียรในหน้าที่การงานอย่างดีเลิศหาผู้เสมอเหมือนได้ยาก ท่านผู้ใหญ่ในกรมราชเลขานุการในพระองค์ได้ทราบอัธยาศัยอันดีงามนี้ จึงได้กรุณาช่วยให้กลับเข้ารับราชการสนองพระเดชพระคุณอีกวาระหนึ่งในกรมเดิมจนครบเกษียณอายุราชการ จึงได้ออกรับพระราชทานบำนาญประเภทสูงอายุครั้งหลังเมื่อ ๑๘ กรกฎาคม ๒๔๙๓
สำหรับราชการเสือป่า ได้เริ่มเข้าประจำการเป็นเสือป่าราบหลวงรักษาพระองค์ในกรมปลัดเสือป่าเมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๗ ได้รับพระราชทานยศตั้งแต่นายหมู่ตรี จนถึงนายกองโทเมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๖
| พ.ศ. ๒๔๖๑ | เป็น | รองเสวกตรี | ||
| พ.ศ. ๒๔๖๒ | " | ขุนอมรวรรณยุต | ||
| พ.ศ. ๒๔๖๓ | " | รองเสวกโท | ||
| พ.ศ. ๒๔๖๗ | " | หลวงจำนงสุนทร |
| พ.ศ. ๒๔๕๔ | เหรียญบรมราชาภิเษก ร. ๖ | |
| พ.ศ. ๒๔๕๑ | เสมาทองคำพระปรมาภิธัยย่อ | |
| พ.ศ. ๒๔๖๔ | เหรียญราชรุจิทอง ร. ๖ | |
| พ.ศ. ๒๔๖๖ | ตราเบญจมาภรณ์มงกุฎ | |
| พ.ศ. ๒๔๖๘ | เหรียญบรมราชาภิเษก ร. ๗ | |
| พ.ศ. ๒๔๗๐ | ตราเบญจมาภรณ์ช้างเผือก | |
| พ.ศ. ๒๔๗๕ | เหรียญเฉลิมพระนคร ๑๕๐ ปี | |
| พ.ศ. ๒๔๘๑ | เหรียญรัตนาภรณ์ชั้น ๕ ร. ๘ | |
| พ.ศ. ๒๔๘๔ | เหรียญจักรพรรดิมาลา | |
| พ.ศ. ๒๔๘๖ | ตราจตุรถาภรณ์มงกุฎ | |
| พ.ศ. ๒๔๙๒ | เหรียญบรมราชาภิเษก ร. ๙ |
อุปสมบท ณ วัดโบสถ์ ตำบลบางคูเวียง จังหวัดนนทบุรี เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๙ พระครูธรรมโสภิตเป็นพระอุชัชฌาย์จารย์
มีบุตรธิดาที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันรวม ๖ คน คือ
| ๑. | พ.ท. เชาวน์ โกมลานนท์ | มารดาชื่อ ผัน | |
| ๒. | พ.อ. ชิต โกมลานนท์ | ||
| ๓. | นายสนิท โกมลานนท์ | ||
| ๔. | น.ส.เนาวรัตน์ โกมลานนท์ | มารดาชื่อ เชื้อ | |
| ๕. | น.ส.สมพร โกมลานนท์ | ||
| ๖. | นายประสบศิลป์ โกมลานนท์ |
เมื่อออกจากราชการแล้ว ได้กลับเข้าไปอยู่ ณ บ้านเดิมในคลองบางใหญ่ นนทบุรี ประพฤติตนเยี่ยงพุทธมามกะที่ดีทั้งหลาย มีการทำบุญตักบาตรและฟังธรรมในวันธรรมสวนะเสมอมา ปฏิบัติตนเป็นบุตรที่ดีของบิดามารดา มีอุปการะสนองคุณจนถึงที่สุด เอื้อเฟื้อตลอดมาถึงน้อง ๆ และลูกหลานโดยสม่ำเสมอ ให้การศึกษาแก่ลูกเต็มความสามารถ ด้วยความชื่นชมและยินดีในความสำเร็จของลูก ๆ แม้บางโอกาส ลูก ๆ จะทำผิดพลาดบ้าง ก็ให้อภัย พยายามช่วยเหลือบรรเทาทุกข์ให้บุตรภรรยาทุกวิถีทางที่จะทำได้ แม้จะยากลำบากอย่างไร ก็ไม่ปริปากให้เป็นที่กระเทือนใจต่อผู้หนึ่งผู้ใดเลย ด้วยคุณธรรมข้อนี้ย่อมเป็นที่ประจักษ์แก่บุตรภรรยา, วงศ์ญาติ, มิตรสหาย และผู้ใกล้ชิดโดยทั่วกัน ฉะนั้น จึงกล่าวได้ว่า ท่านเป็นบิดาที่ประเสริฐสุดของลูก
ท่านเริ่มป่วยด้วยโรคชราเสาะแสะเรื่อยมาประมาณ ๒ เดือนเศษ แต่ด้วยความเข้มแข็งแห่งจิตใจ ไม่ใคร่จะคร่ำครวญต่อทุกขเวทนา อดกลั้นไว้แต่ผู้เดียวด้วยขันติธรรม กำลังลดน้อยถอยลงตามลำดับ สังขารไม่อาจที่จะต้านทานพยาธิภัยต่อไปได้ จึงถึงแก่กรรมโดยสงบบริบูรณ์พร้อมทั้งสติสัมปชัญญะเมื่อวันที่ ๖ พฤษภาคม ๒๕๐๔ เวลา ๑๐.๕๐ น. อายุได้ ๗๑ ปีเศษ.
| อาลัยพ่อ |
| อนุสรณ์ตอนสำคัญวันที่สุด |
| ก่อนจะจุดไฟผลาญสังขารพ่อ |
| สะอื้นอั้นตันอุราน้ำตาคลอ |
| น้อมเศียรยอกรประนมก้มวันทา |
| โอ้ชาตินี้พ่อหนีลูกลับแล้ว |
| อย่าให้แคล้วพบกันใหม่ในชาติหน้า |
| กราบสการวิญญาณพ่อขอขมา |
| ปรารถนาเป็นพ่อลูกทุกชาติเอย. |