พูดคุย:คาถาขอฝน

ประวัติคาถาขอฝนปรากฏในคัมภีร์ใบลานอักษรล้านนา

           "ยังมีในกาละคาบนึ่งเมืองลังกาทวีปฝนบ่ตกแล้งนัก อรหันตาเจ้า ๑๒ ตนจิ่งพร้อมกันขอดยังพระคาถา ๑๒ บทนี้หื้อเปนคุณ ๗ ประการแล้วสวาทธิยาย ฝนจิ่งตกจำเริญในลังกาทวีป มีอานุภาวะมากนักแลฯ หมื่นด้ำพร้าสีหโฆสะไปเมืองลังกาทวีปจิ่งได้สืบเอามา จิ่งปรากฏในเมืองเชียงใหม่แต่เช่นพระยาติโลกะโมลีวันนั้นสืบมาเถิงกาละบัดนี้แล"
           ถอดความได้ว่า  "สมัยหนึ่งเมืองลังกาเกิดความแห้งแล้ง ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดุกาล พระอรหันต์ ๑๒ รูปจึงช่วยกันผูกพระคาถาบทนี้ขึ้นแล้วสาธยายฝนจึงตกในลังกาทวีปในครานั้น พระคาถาบทนี้มีอานุภาพมาก ใจความของพระคาถากล่าวสรรเสริญพระพุทธคุณแล้วสัตยาธิษฐานขอให้ฝนตก
            ในรัชสมัยพระเจ้าติโลกราชแห่งอาณาจักรล้านนามีการส่งราชทูตไปเจริญสัมพันธไมตรีทางด้านศาสนากับลังกา หมื่นด้ามพร้าคดหรือสีหโคตรเสนาบดี (บางแห่งเรียกสีหโฆส) ได้ร่วมไปกับคณะด้วยและในเวลาขากลับได้อัญเชิญพระคาถาบทนี้กลับมายังนครเชียงใหม่ด้วย คาถาขอฝนซึ่งทางล้านนาเรียก สัมพุทธะคาถา จึงปรากฏในเมืองเชียงใหม่ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา นักปราชญ์บาลีในชั้นหลังๆเข้าใจว่าเป็นพระราชพนธ์ในรัชกาลที่ ๔ แต่ไม่มีหลักฐานยืนยันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั้งนี้คงเป็นเพราะคาถาบทนี้มีปรากฏอยู่ในพระราชพิธีพิรุณศาสตร์ซึ่งเป็นพระราชนิพนธ์ในพระองค์นั่นเองจึงเข้าใจคลาดเคลื่อนไป