สารานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน/เล่ม 1

จาก วิกิซอร์ซ

สารบัญ[แก้ไข]

ก — กรรภิรมย์-พระ กรรม — กระทุงเหว-ปลา กระทุ่ม — กราว กริ่ง-พระ — กลากเหล็ก

บรรณานุกรม[แก้ไข]

  • ราชบัณฑิตยสถาน. (2499). สารานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน เล่ม ๑ ก - กลากเหล็ก. พระนคร: โรงพิมพ์รุ่งเรืองธรรม.
  • (2499) สารานุกรมไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ตอนที่ ๑ ก — กงส์. พระนคร: ม.ป.พ. (จัดพิมพ์เป็นที่ระลึกในงานพระราชทางเพลิงศพ หลวงรถรัฐวิจารณ์ (พุด รักตประจิต) ณ เมรุวัดเทพศิรินทราวาส วันพฤหัสบดีที่ ๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๙๙).
ขึ้น กลาง – กาลิเซีย →

งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก
เข้าถึงจาก "https://th.wikisource.org/w/index.php?title=สารานุกรมไทย_ฉบับราชบัณฑิตยสถาน/เล่ม_1&oldid=111433"