บาญชีสองนายสำหรับให้จตหมายเปนสารบบไว้ว่า ของกลางอย่างนั้น ๆ เท่านั้นสิ่ง อ้ายผู้ร้ายเท่านั้นคน เพื่อนอ้ายผู้ร้ายเท่านั้นคน ให้นายพธำมรงค์นั้น ๆ รักษาไว้เท่านั้นคน ให้ถูกต้องกันทั้งสองฉบับ ๚ะ
๏ข้อ๙ถ้าอ้ายผู้ร้ายแลพวกอ้ายผู้ร้ายแลตัวจำนำที่ได้ตัวมาแล้ว ผู้เปนใหญ่สั่งให้จำทำโทษไว้นั้น ห้ามอย่าให้นายพธำมรงผู้คุมยอมให้มีประกันละเลยประกันเชิงลาได้เปนอันขาต ถ้านายพธำมรงผู้คุมให้มีประกันไปโดยลำพังตน จะทำโทษผู้ให้ประกันไปจงหนัก ถ้าเพื่อนอ้ายผู้ร้ายที่ควรจะมีประกันได้ ผู้ใหญ่แลตระลาการพร้อมกันสั่ง นายพธำมรงผู้คุมจึงให้ประกันได้ ห้ามอย่าให้เรียกค่าฤชาธรรมเนียมให้เหลือเกินเปนอันขาด ๚ะ
๏ข้อ๑๐ห้ามอย่าให้ตระลาการศาลรับสั่งรับสินบลรับของคำนันของลูกความ ถ้าลูกความจะไปมาหาสูที่บ้านผู้ซึ่งเปนใหญ่แลตระลาการศาลรับสั่ง ก็ให้ไล่ลูกความนั้นไปเสียจากบ้านตระลาการผู้นั้น ถ้าลูกความจะมีข้อความที่จะชี้แจงให้ตระลาการเข้าใจ ก็ให้ลูกความไปชี้แจงข้อความที่ชำระ ถ้าผู้ใหญ่แลตระลาการศาลรับสั่งไม่ทำตามข้อพระราชบัญญัตินี้ มีผู้มาฟ้อง พิจารณาเปนสัตย์ จะทำโทษตามโทษานุโทษ ๚ะ
