ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๑) - ๒๔๓๖.pdf/25

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๑
13
ลักษณตรวจคลอง

สองเท่า ส่วนหนึ่งให้ค่าจ้าง ยังส่วนหนึ่งยกขึ้นเปนเงินแผ่นดิน

มาตราห้ามมิให้ผู้หนึ่งผู้ใดซึ่งเปนเจ้าของที่บ้านที่สวนที่นาตลอดถึงริมคลองแห่งหนึ่งแห่งใดปักหลักทอดไม้ขอนแลปักเสาปลูกเรือนปลูกโรงปลูกร้านแลชานน่าบ้านลงในลำคลองเปนอันขาดทีเดียว จะยอมให้ทำได้ก็แต่บันไดน่าบ้านแลขอนลำดับลงกับที่ริมตลิ่งคลอง แลตะพานบันไดยื่นออกไปพ้นตลิ่งคลองในสามศอกก็ไม่ห้าม ถ้าแลผู้หนึ่งผู้ใดทำให้ผิดจากธรรมเนียมในมาตรา ๒ นี้ จะบังคับให้รื้อให้ถอนเรือนโรงเรือนร้านแลเสาหลักไม้ขอนเสียให้เรียบร้อยตามกำหนดนายคลองแลผู้ตรวจตรารักษาคลอง ถ้าแลผู้หนึ่งผู้ใดขัดขืนมิกระทำตามบังคับในธรรมเนียมประกาศไว้นี้ ก็ให้นายคลองจ้างคนไปรื้อถอนจงจัดแจงเสียให้เรียบร้อย แล้วคิดเอาค่าจ้างแก่เจ้าของที่บ้านเรือนโรงร้านซึ่งขัดขืนมิได้ทำตามธรรมเนียมนั้นตามสมควร

มาตราห้ามมิให้ลูกค้าชาวเรือใหญ่เรือน้อยจอดเรือในลำคลองซ้อนกันสองชั้นสามชั้นแลปักหลักจอดเรือในกลางลำคลองแห่งหนึ่งแห่งใดตามอำเภอน้ำใจให้กีดทางเรือไปมาเปนอันขาดทีเดียว ถ้าจะพักจะหยุดจะจอด ก็ให้จอดแต่ที่ริมคลองข้างหนึ่งข้างใดตามแต่ที่จะจอดได้ไม่ห้าม เว้นเสียแต่เรือที่บันทุกเพียบหนักเดินมาจวนคราวน้ำคลองน้ำตื้นเรือติดเหลือกำลังที่เจ้าของเรือจะถ่อจะเขนจะลากไปได้ก็