ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๕ (๕) - ๒๔๓๘.pdf/68

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
น่า ๑๖๕๓
เล่ม ๕
ลักษณน่าที่พลตระเวรรักษาท้องถนน

ในอำนาจตนรักษา เปนคนในบังคับฝรั่งเสศก็ดี คนในบังคับญวนฤๅลาวชาวฝั่งซ้ายฟากตวันออกแม่น้ำโขงก็ดี ฤๅคนในบังคับเขมรก็ดี แล้วละเลยเสียไม่มาบอกต่อเจ้าพนักงานดังกล่าวมาข้างต้นแล้ว แลแกล้งจงใจกักขังเกาะกุมคนจำพวกที่กล่าวมานี้ไว้โดยพลการตนเองแล้ว เมื่อพิจารณาในศาลอันควรชำระเปนสัตย์ฉนี้แล้ว ก็ต้องจะมีโทษแลปรับไหมเสมอกับเช่นกักขังเกาะคุมคนไว้ผิดกฎหมายตามโทษานุโทษดังมีในลักษณอาญาหลวง มาตรา ๑๔ ฤๅมีในลักษณอาญาราษฎร มาตรา ๓๗ นั้น

ประกาศมาณวันพฤหัศบดีที่ ๒๒ เดือนมินาคม ๑๑๒

ประกาศศาลโบริสภา

กอมมิตตี้บังคับการกรมพระนครบาลประกาศให้ราษฎรไทยจีนแลคนต่างประเทศทราบทั่วกันว่า ด้วยทุกวันนี้ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กรมพระนครบาลเบิกพระราชทรัพย์ของหลวงมาจำหน่ายทำถนนหนทางให้ราษฎรใช้รถใช้ม้าใช้ล้อใช้เกวียนขับขี่แลคนเดินไปเดินมาได้โดยสดวกเพื่อจะให้เปนที่เจริญแก่การค้าฃายแลเรียบร้อยในบ้านเมือง กับได้ให้เจ้าพนักงานจัดจ้างคนเปนโปลิศเดินลาดตระเวรรักษาระงับโจรผู้ร้ายไม่ให้กระทำร้ายแก่ราษฎร ตั้งพระราชหฤไทย