หน้า:กม ร ๕ - ๒๔๓๘.pdf/79

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
76
ศก ๑๑๔
 

มาตรา๒๗ความแพ่งแลความวิวาทเล็กน้อยกำหนดโดยทุนทรัพย์ฤๅเบี้ยปรับไหมไม่เกิน ๒๐ บาท แลเปนความซึ่งไม่มีโทษหลวงเหล่านี้ เกิดขึ้นในตำบลใด ฤๅตัวจำเลยอยู่ในตำบลใด ถ้าโจทย์มาร้องฟ้องต่อกำนัน ก็ให้กำนันนายตำบลนั้นมีอำนาจที่จะเรียกตัวจำเลยแลพยานมาไต่ถามแลเปรียบเทียบให้แล้วต่อกันตามสมควร โดยไม่ต้องไปร้องฟ้องยังโรงศาลก็ได้

มาตรา๒๘ความชนิดที่ได้ว่ามาก่อนนั้น ถ้ากำนันนายตำบลเปรียบเทียบไม่ตกลงได้ก็ตาม ฤๅเปนคดีซึ่งทุนทรัพย์ฤๅเบี้ยปรับไหมแต่ ๒๐ บาทขึ้นไปจน ๔๐ บาท อันพ้นอำนาจที่กำนันจะเปรียบเทียบได้เหล่านี้ ถ้าคู่ความฝ่ายใดพอใจจะให้เปรียบเทียบให้เปนที่แล้วต่อกัน ก็ให้นายแขวงมีอำนาจที่จะเรียกคู่ความแลพยานมาไต่ถามแลเปรียบเทียบให้แล้วต่อกันตามสมควรก็ได้

มาตรา๒๙ในการเปรียบเทียบนี้ ถ้าโจทย์จำเลยยอมกันตามคำเปรียบเทียบ ให้ความนั้นเปนแล้วต่อกัน โจทย์ฤๅจำเลยจะเอาคดี