ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:กม ร ๖ - ๒๔๖๖.pdf/140

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๓๑๑

(๔)ร้องฟ้องคดีในศาล เว้นแต่ที่จะร้องขอให้ยกเลิกผู้พิทักษ์ของตนนั้น จึงจะร้องฟ้องเองได้

(๕)ให้โดยเสนหา หรือทำสัญญาปรานีปรานอมยอมความ หรือตกลงให้อนุญาโตตุลาการพิจารณาคดี

(๖)บอกปัดไม่รับเมื่อเขาให้โดยเสนหา หรือไม่รับส่วนทรัพย์มฤดกก็ดี หรือรับเอาทรัพย์เช่นว่านั้นอันตกอยู่ในค่าภาระติดพันหรือเงื่อนไขอย่างใด ๆ

(๗)เช่าหรือให้เช่าสังหารริมทรัพย์เกินกำหนดหกเดือน หรือทำสัญญาเช่าหรือให้เช่าอสังหาริมทรัพย์เกินกำหนดสามปี

()ถือเอาสิทธิซึ่งเนื่องกับอสังหาริมทรัพย์หรือสังหาริมทรัพย์ที่มีค่า เว้นไว้แต่ทรัพย์ที่เขาให้หรือทรัพย์มฤดกอันไม่ตกอยู่ในบังคับค่าภาระติดพันหรือเงื่อนไขอย่างใด ๆ

มาตรา๖๑การใดดังได้ระบุมาในมาตราก่อนนี้ ถ้าบุคคลผู้อยู่ในความพิทักษ์ทำลงโดยผู้พิทักษ์ตนไม่ได้อนุญาต การนั้นย่อมเป็นโมฆียะ

มาตรา๖๒ฉะเพาะแต่บุคคลซึ่งกล่าวต่อไปนี้เท่านั้นจะร้องขอให้เพิกถอนหรือให้สัตยาบันการอันเป็นโมฆียะนั้นได้ คือ

(๑)ผู้พิทักษ์

(๒)บุคคลนั้นเอง เมื่อศาลได้มีคำสั่งให้พ้นจากความพิทักษ์แล้ว


ประมวลฯ นี้ยกเลิกแล้ว (ดูฟุตโน้ตหน้า ๒๙๗)