หน้า:กอ ๑๒๗ (๒๔๕๑).pdf/78

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
วันที่ ๑ มิถุนายน ๑๒๗
เล่ม ๒๕ หน้า ๒๘๓
ราชกิจจานุเบกษา

(๑๔)ผู้ใดชักสาตราวุธหรือใช้สาตราวุธในเวลาวิวาทต่อสู้กัน ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๓

(๑๕)ผู้ใดทำให้น้ำในบ่อ ในสระ หรือในที่ขังน้ำสำหรับสาธารณชนใช้สอย โสโครก ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๓

(๑๖)ผู้ใดทรมานสัตว์เดียนฉานด้วยความดุร้าย หรือมันฆ่าสัตว์เดียรฉานให้ตายด้วยความลำบากโดยมิจำเปน ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๓

(๑๗)ผู้ใดทำให้ปศุสัตว์หรือสัตว์พาหนะถึงตายหรือมีบาดเจ็บเพราะมันขี่ขับหรือบรรทุกสัตว์นั้นจนเหลือขนาดไซ้ ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๓

(๑๘)ผู้ใดอันเจ้าพนักงานเรียกให้มันช่วยในเมื่อเกิดภยันตราย เช่น เวลาเกิดเพลิงไหม้ เปนต้น ถ้ามันอาจจะช่วยได้แลมันมิช่วยไซ้ ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๔

(๑๙)ในเวลาโจรปล้นณที่ใดใด ถ้าผู้ใดอาจจะช่วยต่อสู้โจรได้แลมิได้ช่วยไซ้ ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๔

(๒๐)ผู้ใดได้ทำสัญญาโดยชอบด้วยกฎหมายไว้ว่า มันจะรับทำการแบกหามหรือพาบุคคลขนทรัพย์อย่างใดใดจากที่หนึ่งไปยังที่อื่นก็ดี หรือรับไว้ว่า จะทำการเปนคนใช้ของผู้ใดในเวลาเขาเดิรทางไปโดยทางบกหรือทางน้ำก็ดี ถ้ามันอาจจะทำการงานนั้น ๆ ได้แลมันแกล้งบิดพลิ้วเสียไม่ทำไซ้ ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๔

(๒๑)ผู้ใดแกล้งเอาความเท็จบอกเล่าให้เลื่องลือจนกระทำให้เกิดความตื่นตกใจขึ้นในหมู่คนทั้งหลายไซ้ ท่านว่า มันมีความผิด ต่องรวางโทษชั้น ๔

(๒๒)ผู้ใดขายหรือทอดตลาดเครื่องอาหารอันไม่ควรบริโภคโดยเปนของเน่าของเสียก็ดี เปนของที่อาจจะให้เกิดโรคภัยขึ้นแก่ผู้บริโภคก็ดี ท่านว่า มันมีความผิด ตองรวางโทษชั้น ๔ แลท่านให้ศาลสั่งให้ทำลายของเหล่านั้นเสียด้วย

(๒๓)ผู้ใดเปนคนมีโรคที่อาจจะติดต่อไปถึงผู้อื่นได้ ถ้าแลมันทำหรือขายของกินอย่างใดใด ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๔