หน้า:กอ ๑๒๗ (๒๔๕๑).pdf/80

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
วันที่ ๑ มิถุนายน ๑๒๗
เล่ม ๒๕ หน้า ๒๘๕
ราชกิจจานุเบกษา

ตามสมควร ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๑

(๘)ผู้ใดปละปล่อยให้ปสุสัตว์หรือสัตว์พาหนะของมันไปทำอันตรายแก่ถนนหลวงก็ดี ที่สำราญสำหรับสาธารณชนก็ดี เขื่อน, ทางสำหรับให้น้ำไหล รางน้ำ แลที่ ทาง หรือสิ่งใดใดซึ่งสำหรับประโยชน์ของสาธารณชนก็ดี ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๒

(๙)ผู้ใดซึ่งท่านอนุญาตโดยชอบด้วยกฎหมายให้มันพื้นดินในทางหลวงก็ดี หรือให้ปลูก ให้ตั้ง หรือวางสิ่งใดใดอันย่อมจะเปนเครื่องกีดขวางในทางหลวงก็ดี ถ้าแลมันละเลยมิได้จุดโคมไฟให้แสงสว่างไว้ณที่นั้น ๆ เปนสัญญาเพื่อป้องกันภยันตรายแก่สาธารณชนที่ไปมาในทางนั้น ท่านว่า มันผู้ละเลยเช่นนี้มีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๒

(๑๐)ผู้ใดฆ่าปสุสัตว์หรือสัตว์พาหนะในถนนหลวงก็ดี หรือเททิ้งสิ่งโสโครกในถนนหลวงก็ดี ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๒

(๑๑)ผู้ใดปลูก ปัก หรือวางสิ่งใดใดในทางหลวงหรือริมทางหลวงซึ่งอาจจะล้มทลายลงมาถูก ทับ ทำให้เปนอันตรายแก่คนที่ไปมาในทางนั้นได้ ท่านว่า มีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๒

(๑๒)ผู้ใดขี่ม้าหรือขับรถเร็วเกิดขนาดจนสามารถอาจจะเกิดเหตุร้ายแก่สาธารณชนขึ้นได้ ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๒

(๑๓)ผู้ใดเอาของเกะกะวางไว้ในถนนหลวงก็ดี หรือพื้นดินในถนนหลวงก็ดี โดยมันมิได้รับอนุญาตอันชอบด้วยกฎหมาย ถ้าแลการที่มันทำนั้นไม่ถึงความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ แลไม่ถึงความผิดฐานประทุษฐร้ายแก่ทางไปมาของสาธารณชน ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษเพียงชั้น ๓

(๑๔)ผู้ใดทิ้งทรากสัตว์เดียรฉานในทางหลวงก็ดี หรือทิ้งริมทางหลวงก็ดี ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๓

(๑๕)ผู้ใดกระทำให้ยานที่สำหรับขับขี่ไปมาในถนนหลวงโดนกัน เพราะมันไม่ได้ประพฤติตามข้อบังคับสำหรับการขับขี่ยานนั้น ๆ ไซ้ ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๓

มาตรา ๓๓๗
ความผิดลหุโทษ
ในฐานกระทำอนาจาร

(๑)ผู้ใดแสดงวาจาลามกอนาจารต่อหน้าธารคำนัล ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๓

(๒)ผู้ใดเปลือยกายหรือกระทำการอย่างอื่น ๆ อันควรขายหน้าต่อหน้าธารคำนัล ท่านว่า มันมีความผิด ต้องรวางโทษชั้น ๔