เกินควร เวลาย้อมถุงเท้าหรือเสื้อยืด ยังไมทันจะดูดสีหมด ก็เททิ้งเสียแล้ว เธอจะพูดว่าช่างย้อมสีเวลานั้น ช่างย้อมสีอาจโกรธแล้วออกจากงานหรืออาจทำให้หมดเปลืองมากกว่าเก่า แต่ในไม่ชา เธอขวนขวายหาตำราผสมสีภาษาอังกฦษมาอ่านแปล แล้วค่อย ๆ ทดลองการผสมตามส่วนที่ต้องการตามลำพังของเธอ จนเธอเห็นว่า เธอก็สามารถผสมสีได้ ทั้งยังดีกว่าลูกจ้างคนจีนที่จ้างตั้งเดือนละ ๑๐๐๐ เสียอีก เธอจึงลงมือผสมสีและการทำการย้อมเอง ผลก็เห็นประจักษ์ว่า ได้ดีกว่าแน่ คือ เปลืองสีน้อย สีไม่ตก และให้สีดี แต่นั้นมา เธอก็เกิดเป็นช่างผสมสีอีดตำแหน่งหนึ่ง เป็นอันมาก โรงานนี้ที่ตั้งนี้ เธอเป็นทั้งผู้จัดการ ตลอดจนซื้อขาย เก็บเงินทำบัญชี ดูแลคนงาน ทั้งเป็นช่างผสมสีอีกด้วย ขอให้ท่านลองคิดดู โรงงานนี้จะว่าเล็กก็ไม่เชิงนัก มีคนงานนับ ๑๐๐ ขึ้นไป ผลิตถุงเท้าได้วันละ ๘๐ ถึง ๑๒๐ โหล เสื้อยืดได้วันละ ๘๐ ถึง ๑๐๐๐ โหล
การดำเนินกิจการในระยะแรก สินค้าออกสู่ตลอดน้อยกว่าจำนวนผลิตมากต่อมาก ทั้ง ๆ ที่ราคาขายทุกเท้าสั้น โหลละ ๓ บาท ๒๕ สตางค์ เสื้อยืด โหลดละ ๔ บาท ๕๐ สตางค์ ทำให้เธอต้องหาที่เก็บของที่ผลิตจนเต็มบ้าน กระทั่งในห้องนุนยังเบียดเสียดใช้เป็นที่เก็บ ประจวบกับเวลสนั้น เมฆหอกแห่งสงครามใกล้เต็มที แม้สินาค้าที่ผลิตจะเหลือมากก็ตาม เธอกลัวสงครามห์จะเลิกเร็ว วัตถุดิบจะไม่พอป้อนโรงงาน เธอรีบจัดการซื้อด้ายดิบ สีย้อม ยากัดขาว และเครื่องอุปกรณ์อื่น ๆ ที่
