ต้องใช้ในโรงงานไว้พร้อม แปลว่า มีใช้ได้จนถึง ๓ ปี เพราะเวลานั้น ราคาของยังไม่ทันจะขึ้น ด้ายดิบอย่างเดียว โกดังในบ้านไว้ไม่หมด ยังเอาไปฝากที่อื่นอีก เธอตระเตรียมไว้พร้อม ไม่ช้าสงครามก็มาสู่ประเทศไทยเรา ตอนนี้รู้สึกว่า สินค้าที่ผลิตออกจะขายดีขึ้น แต่จำนวนที่ผลิตออกก็ยังมากกว่าที่ขายได้ กระทั่งระยะต่อมาอีก ๔–๕ เดือน สินค้าที่จนเกือบไม่มีที่เก็บกลับขายได้เป็นเทน้ำเทท่า ทั้งราคาก็สูงลิบ โดยที่ผู้ซื้อมาให้ราคาเอง ถุงเท้ากลายเป็นโหลละ ๘๐ บาท เสื้อยืดกลายเป็นโหลละ ๑๒๐ บาท ยิ่งนานเข้า ด้ายดิบ สีย้อม และอื่น ๆ ที่เธอซื้อไว้ นับวันราคาสูงขึ้น ๆ กว่าที่ซื้อบางอย่างตั้งหลายร้อยเท่า ทั้งนี้ ใช่ที่เธอจะมีเวลาไปดูตลาดหรือก็เปล่า หากแต่ระยะนั้น เธอมักจะขอซื้อเพิ่มเติมกับที่ใช้ไป แม้ราคาจะขึ้นสูงกว่าบ้าง แต่ก็ยังไม่ถึงกับแพง มิหนำซ้ำ ยังซื้อผ้าตัดเสื้อและกางเกงสำรองไว้ให้แก่คนงานโดยเกรงคนงานจะใช้ของแพงอีกด้วย ในไม่ช้านัก สินค้าท้องตลอดเริ่มถึงขนาดแพง เธอหยุดซื้อ หันมาใช้ของที่ซื้อไว้ แม้แต่เศษด้ายดิบที่ช่างกรอด้ายที่เด็ดทิ้ง เธอเก็บกวาดใส่กระสอบไว้ ก็ยังขายได้ราคากิโลละ ๖ บาทเศษ แพงกว่าที่เธอซื้อด้ายดิบดี ๆ ไว้เสียอีก การผลิตของโรงงานขายดีขึ้นเป็นลำดับจนต้องหันมาทำกลางคืนบ่อย ๆ เธอก็ต้องหาอาหารว่างเลี้ยงคนงานเวลากลางคืนอีก การผลิตเป็นอยู่เช่นนี้จนจวนสมัยกลางของสงคราม ประเทศเราชักมีเครื่องบินรังแก และเกิดน้ำท่วม โรงงานต้องหยุดจนกระทั่งอวสานของสงคราม ระหว่างที่โรงงาน
