เคยกับเธอ มาที่บ้าน ย่อมเห็นประจักษ์ ทั้ง ๆ ที่ผู้คนนับเป็นสิบ ๆ เธอจะใช้ทำกิจการงาน เช่น ปลูกต้นไม้ ทำสะอาด หรือกิจการอื่นในบ้าน เธอต้องลงมือทำด้วย หาเพียงสั่งหรือนั่งชี้นิ้วไม่ เอาใจใส่ดูแลการกิน การป่วยเจ็บ ตลอดทั่วทุกตัวคน
เท่าที่ข้าพเจ้าเล่าสู่ท่านผู้อ่านเพียงย่อ ๆ มา ก็นับว่า เป็นแนวทางที่ท่านผู้อ่านจะพลอยเห็นความเหน็จเหนื่อยของเธอกับข้าพเจ้าด้วยไม่น้อย
ส่วนในแง่ที่เธอไม่ดี ใช่ไม่มีเสียทีเดียวก็หาไม่ ความไม่ดีเกี่ยวแก่การอนามัยน้อยมาก ข้าพเจ้าเตือนแล้วเตือนอีกขอให้แบ่งเวลาเพื่อการอนามยตามวัยของอายุบ้าง แต่กว่าจะเข้าหาทางอนามัย แสนจะลำบากลำบน เอะอะก็ว่า ไม่มีเวลาบ้าง จนกระทั่งมา ๒ ปีนี้เอง เธอค่อยเพลาและสนใจการอนามัยขึ้นบ้าง แต่ก็เป็นบางเวลา นับว่า ยังไม่สมบูรณ์ จะต้องพยายามต่อไป
อย่างไรก็ดี ท่านผู้ที่ได้อ่านหนังสือนี้ส่วนมากก็คงเห็นพ้องกับข้าพเจ้าว่า เธอเป็นผู้ที่สามารถในหน้าที่ภริยาที่ดีของสามี จนข้าพเจ้ายังตองยกเธอเป็นศรีภริยาทั้งยังเป็นศรีของครอบครัวโดยที่ข้าพเจ้าไม่กระดากปากเลย และเป็นที่พึ่งพาของบริวารตลอดจนคนเก่าแก่แต่ครั้งพระบิดาของเธอ
ประจวบเหมาะที่ข้าพเจ้ารับมาจัดการทำบุญอายุเธอนั้น ข้าพเจ้าใคร่จะทำอะไรเป็นที่ระลึก โดยที่ข้าพเจ้าเองต้องเหน็จเหนื่อยให้สมค่า
