ณเดือน ๓ ข้างขึ้น ปีจอ อัฐศก อ้ายเวียงจันท์ยกทัพมาตั้งอยู่นอกเมืองนครราชสิมา แต่อ้ายอุปราชยกทัพไปตั้งอยู่นอกเมืองกาฬสินธุ์ประมาณ ๔ เส้น ๕ เส้น คนประ⟨มาณ⟩ ๓๐๐๐ คน แล้วอ้ายอุปราชให้หาเจ้าเมืองกาฬสินธุ์ออกไปค่ายอุปราช ข้าพเจ้าเปนคนถือคนโทน้ำตามเจ้าเมืองกาฬสินธุ์ออกไปค่าย เจ้าเมืองกาฬสินธุ์ก็ไปหาอ้ายอุปราช ๆ ถามเจ้าเมืองกาฬสินธุ์ว่า จะไปเมืองเวียงจันท์ด้วยอ้ายอุปราชหรือไม่ เจ้าเมืองกาฬสินธุ์ว่า ไม่ไปแล้ว จะขออยู่ อ้ายอุปราชว่า เจ้าจะอยู่ก็จะให้อยู่ ไม่เอาไปดอก อ้ายอุปราชก็ให้เจ้าเมืองกาฬสินธุ์กลับไปเมืองกาฬสินธุ์ อยู่มาวันหนึ่ง อ้ายอุปราชให้หาเจ้าเมืองกาฬสินธุ์ไปณค่ายอีก ข้าพเจ้าก็ไปด้วยกัน ตามไปด้วยเจ้าเมืองกาฬสินธุ์ประมาณ ๕๐ คน มีหอกดาบไปด้วยครบมือกัน ครั้นไปถึงประตูค่ายอ้ายอุปราช ๆ ให้พวกอ้ายอุปราชเก็บหอกดาบแลห้ามคนเสียมิให้ตามเจ้าเมืองกาฬสินธุ์เข้าไปในค่าย แต่ข้าพเจ้าถือคนโทน้ำกับคนถือล่วมหมากตาม
