เจ้าเมืองกาฬสินธุ์เข้าไปในค่ายสองคน ข้าพเจ้าได้ยินอ้ายอุปราชถามเจ้าเมืองกาฬสินธุ์ว่า เจ้าไม่ไปแน่แล้วหรือ เจ้าเมืองกาฬสินธุ์ว่า ไม่ไปแน่แล้ว อ้ายอุปราชก็ให้จับเจ้าเมืองกาฬสินธุ์ (มัด) ข้อมือจูงออกไปข้างหลังค่าย . . . . . . . . . . เจ้าเมืองกาฬสินธุ์ อ้ายอุปราชก็ให้ยกบ้านเรือนในนอกเมืองกาฬสินธุ์เสียหมด กวาดครอบครัวไปเวียงจันท์ บุตรภรรยาข้าพเจ้าก็ติดไปด้วย แต่ตัวข้าพเจ้ากับเชียงดำ เชียงโคช เชียงคำมา เชียงแก้ว หนีเข้าอยู่ในป่า ครั้นรู้ข่าวว่า กองทัพกรุงเทพฯ ยกขึ้นไป ข้าพเจ้าก็ชวนกันว่าจะมาหากองทัพหลวง ครั้นมาถึงบ้านพร้าว แขวงเมืองโคราชกับเวียงจันท์ต่อกัน เชียงดำ เชียงโคช เชียงคำมา เชียงแก้ว หนีข้าพเจ้าไป แต่ข้าพเจ้าผู้เดียวเดิรมาหากองทัพหลวงยังค่าย . . . . . . . . . . มาถึงบ้านพร้าวห่างกับค่ายหนองบัวลำภู (ทาง) แต่เช้าจนเพลาน้องเพล . . . . . . . . . . พวกกองมอญสามคนจับตัวข้าพเจ้าได้มาส่งที่ค่ายหนองบัวลำภูคืนหนึ่ง แล้วส่งข้าพเจ้ามา
