เป็นขนาดแก่ทั้งหลายท่านจักกระทำ ฯ ผู้ใดอันอุเบกษาบเอาคนผู้ร้ายนั้นให้ปล่อยบช่วยไล่ช่วยกุมผู้ร้ายนั้นดังอันไซร้ ท่านจักไหมมันโดยขนาดและหนี้อันแต่สินอันเสียในผู้ร้ายอันเชิงเอานั้นเท่าใดไซร้ ท่านจัดให้ใช้จุงสิ้นและอย่าอุเบกษา ฯ
๏ มาตราหนึ่งโสด ผิผู้ใดจักมีการอันกระทำ และการอันใดอันหนึ่งก็ดี และจักฆ่าวัวฆ่าควาย ไม่ให้เอาวัวควายนั้นอันจักฆ่ามัน ชี้ให้กันเห็นทั้งหลาย แม้นมุนนายไซร้ . . . . . . . . . . ไพร่ไซร้ ให้มุนนายรู้เพื่อนตนและเพื่อนของตนรู้ใจผู้กระทำ . . . . . . . . . . อนึ่ง สูกินบังอันท่านบมิห้ามสู ทั้งเห็นพระปรัญบัติเพื่อโบยผู้ทำเปลี่ยนปลอม ผู้ร้ายมันฉกลักท่านกิน ปลอมทั้งท่าน . . . . . . . . . . ครั้นรู้ทั้งหลายเพื่อนนั้น พระปรัญบัติอันนี้ และผู้ใดหากกลเบวส และหากุมฆ่ากุมร้ายไพร่ทั้งหลายไซร้ แม้นซึอของมัน . . . . . . . . . . มาคว้ามาฉกท่านกินแล . . . . . . . . . . ทั้งหลายนี้แลผู้ใดใส่ใจ . . . . . . . . . . เจ้าใหญ่ได้แก่ฝูงอัน . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . ไปทูลแก่ท่าน . . . . . . . . . . คนผู้นั้น . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . ในซื่อแก่เจ้าไท
