หน้า:ตั๋วเงิน - ประวัติ ปัตตพงศ์ - ๒๔๘๐.pdf/104

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๙๗
กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ว่าด้วยตั๋วเงิน, ประกันภัย, บัญชีเดินสพัด

โดยอ้างอิงอาศัยแสวงสิทธิจากลายมือปลอมไม่ได้ หรือนัยหนึ่ง จะฟ้องผ่านลายมือชื่อปลอมขึ้นไปไม่ได้

อุทธาหรณ์

(๑) ตั่วแลกเงินฉะบับหนึ่งมีข้อควาให้จ่ายเงินตามคำสั่งของ ก. ผู้ร้ายลักตั๋วนั้นไปแล้วปลอมชื่อ ก. สลักหลังโอนไปยัง ข. ข. สลักหลังตั๋วนั้นต่อไปให้ ค. ซึ่งได้รับโอนไว้โดยสุจริต ค. จะฟ้อง ก. หรือคู่สัญญาคนก่อน ก. ไม่ได้ แต่ฟ้อง ข. ได้

เหตุที่ ค. ฟ้อง ก. ไม่ได้ ก็เพราะ ก. ไม่ได้เป็นผู้สลักหลัง ลายมือชื่อของ ก. ที่ปรากฏในตั๋วเป็นลายมือปลอม และที่ ค. ฟ้องคู่สัญญาคนก่อน ๆ ก. ไม่ได้ ก็เพราะในการที่ ค. จะฟ้องคู่สัญญาคนก่อน ๆ ก. นั้น ตามกฎหมาย ค. จะต้องอ้างสิทธิของ ก. นั้นเอง เพราะคู่สัญญาเหล่านั้นเป็นผู้สลักหลังตั๋วมาให้ ก. แต่โดยเหตุที่ลายมือชื่อ ก. เป็นลายมือปลอม ค. จึงอ้างสิทธิจากลายมือปลอมนั้นเพื่อฟ้องคู่สัญญาคนก่อน ๆ ก. ไม่ได้ หรืออีกนัยหนึ่ง ค. ฟ้องผ่านลายมือปลอมของ ก. ขึ้นไปไม่ได้ ส่วนการที่ ค. ฟ้อง ข. ได้นั้น หาใช่เป็นการฟ้องผ่ายลายมือปลอมไม่

(๒) ตั๋วแลกเงินมีคำสั่งให้จ่ายเงินตามคำสั่งของนายแดง บุคคลอื่นที่มีชื่อเดียวกันบังเอิญไปได้ตั๋วนั้นเข้า จึงสลักหลังต่อไปให้นายดำซึ่งได้รับไว้โดยสุจริต นายดำไม่มีสิทธิในตั๋วฉะบับนั้น จะฟ้องเรียกเงินตามตั๋วจากใครไม่ได้ เพราะเป็นการฟ้องผ่านลายมือปลอม คือ ลายมือนายแดงผู้รับเงิน

(๓) ตั๋วแลกเงินมีลายมือชื่อผู้รับรองปลอม ผู้ทรงฟ้องผู้สั่ง

ม.ธ.ก.