หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๏แต่ฟังเขาเล่าขานนานหนักหนา | ||
พวกที่ได้ไปเมืองเขมรมา | ว่าปราสาทศิลาน่าชมนัก | |
ล้วนใหญ่โตมโหฬารโบราณสร้าง | ฝีมือช่างขอมชำนาญการจำหลัก | |
ทำลวดลายหลายอย่างช่างเยื้องยัก | เขาชอบชักชวนให้เราไปดู | |
แต่ยังติดกิจการพานขัดข้อง | ก็จำต้องเฝ้าผัดหลายนัดอยู่ | |
จนถึงปีชวดนี้มีช่องดู | จะไปสู่นครวัดในบัดนี้ | |
ฝ่ายธิดายาใจอยากไปบ้าง | จะขัดขวางเธอไว้ก็ใช่ที่ | |
เที่ยวแห่งใดก็ไปด้วยทุกที | จำปรานียอมให้ไปด้วยกัน | |
จึงทูลลาพาสามทรามสวาท | แรมนิราสกรุงไกรมไหศวรรย์ | |
แต่เดือนพฤศจิกายนจนเดือนธันว์ | ไปดัดดั้นเที่ยวอยู่กัมพูชา | |
ฝรั่งเศสแสนดีอารีเหลือ | เขาเอื้อเฟื้อสารพัดช่วยจัดหา | |
ไปถึงไหนก็เปนสุขทุกเวลา | ช่างนึกน่าขอบใจกระไรเลย |
๑