สองเรื่องนี้ แต่ได้ถูกตัดสินไปอย่างอื่นแต่ก่อนแล้ว จะว่าจะบ่นฤๅจะคิดว่า ทรงตัดสินความต่าง ๆ ครั้งก่อนก็ไม่เหมือนกัน การนั้นทรงพระราชดำริห์ทราบแล้วว่า จะมีผู้ว่าอย่างนั้นจะคิดอย่างนั้น ขอให้ผู้สังเกตคดีถ้อยความพิจารณาดูให้ละเอียด ซึ่งทรงตัดสินต่าง ๆ ไปนั้นตามบันดาศักดิ์ชาติตระกูลของหญิงแลชายแลเกี่ยวข้องในที่สูงที่ต่ำมีที่กำหนดผิดกันอยู่จึ่งทรงตัดสินยักเยื้องไป ชักเรื่องเทียบให้เห็นว่า แต่ก่อนนี้ไปนายไทยมหาดเล็กซึ่งแต่ก่อนเปนนายรองชิตบัดนี้เปนขุนนครเขตรเกษมศรีรองปลัดกรมกองตระเวนขวาแต่งเถ้าแก่ไปขอทรัพย์บุตรพระยาเทพวรชุนเปนภรรยา ได้ปลูกหอปลูกเรือนอยู่ด้วยกัน แล้วได้ให้ท้าวสมศักดิ์นกภาทรัพย์ภรรยาเข้าเฝ้าทูลลอองธุลีพระบาทข้างใน ได้พระราชทานเงินตราให้ทรัพย์เมื่อเวลาเข้าไปเฝ้าบ้าง ครั้นภายหลังทรัพย์กับนายรองชิตโกรธขึ้งขุ่นเคืองกัน นายรองชิตมาอยู่บ้านเดิม ไปมาหาสู่ทรัพย์แต่ห่าง ๆ ภายหลังทรัพย์มีชู้ คือ พันศรสิทธิปั้นในกรมพระตำรวจ แลเมื่อพระยาเทพวรชุนไม่ได้อยู่บ้านไปราชการเมืองนครศรีธรรมราช นายรองชิตไปหาทรัพย์จับได้พันสรสิทธิชายชู้ในที่นอนเถียงไม่ได้ นายรองชิตเห็นว่า ทรัพย์เคยได้เฝ้าทูลลอองธุลีพระบาททรงรู้จักอยู่ จึ่งนำความนั้นกราบทูลพระกรุณา จึ่งมีพระบรมราชโองการให้ลูกขุนปรับชายชู้ตามศักดินานายรองชิตเสร็จแล้ว หยิงสมัคจะไปอยู่กับชายชู้ ๆ ก็สมัคจะรับไปเพราะได้เสียเบี้ยปรับมากแล้ว มีพระบรมราชโองการดำรัสว่า ทรัพย์เปนบุตรขุนนางมีบันดาศักดิ์ ไม่เปนหญิงบุตรบิดามารดาสามัญเสมอราษฎร จะโปรดให้เปนไปตามใจทรัพย์แลชายชู้ของทรัพย์ไม่ได้
