มาตรา๒๕ถ้าพิศูจน์ได้ว่า มีผู้แปลงปลอมเอกสารส่วนใดส่วนหนึ่ง ให้ศาลฟังถือเอาความเดิมแห่งเอกสารนั้น
ถ้าศาลมิอาจหยั่งทราบความเดิมนั้นได้ ก็อย่าให้ฟังความส่วนที่ปลอมแปลงนั้นเลย
มาตรา๒๖ตีความในเอกสารไปในทางใดจะทำให้ข้อความหรือเอกสารเป็นผลบังคับได้ ท่านให้ถือเอาทางนั้นดีกว่าที่จะถือเอาทางที่ไร้ผล
มาตรา๒๗ลงจำนวนเงินหรือปริมาณในเอกสารด้วยตัวอักษรและตัวเลข ถ้าตัวอักษรกับตัวเลขทั้งสองอย่างนั้นไม่ตรงกัน และศาลมิอาจหยั่งทราบเจตนาอันแท้จริงได้ไซร้ ให้ฟังเอาจำนวนเงินหรือปริมาณซึ่งเขียนเป็นตัวอักษรนั้นเป็นประมาณ
มาตรา๒๘ถ้าจำนวนเงินหรือปริมาณได้แสดงไว้เป็นตัวอักษรหลายแห่งหรือตัวเลขหลายแห่ง แต่ที่แสดงไว้หลายแห่งนั้นไม่ตรงกัน และศาลมิอาจหยั่งทราบเจตนาอันแท้จริงได้ไซร้ ให้ฟังเอาจำนวนเงินหรือปริมาณน้อยที่สุดเป็นประมาณ
มาตรา๒๙ถ้าเอกสารทำขึ้นไว้เป็นสองภาษา เป็นภาษาไทยภาษาหนึ่ง ภาษาอื่นภาษาหนึ่ง แต่ข้อความในสองภาษานั้นแตกต่างกัน และศาลมิอาจหยั่งทราบเจตนาของคู่กรณีได้ว่า จะให้ใช้ภาษาใดบังคับไซร้ ท่านให้ถือเอาภาษาไทยบังคับ
ประมวลฯ นี้ยกเลิกแล้ว (ดูฟุตโน้ตหน้า ๒๙๗)
