มาตรา๔๖ผู้เยาว์นั้นชื่อว่าเป็นผู้ไร้ความสามารถ บันดาการใด ๆ อันเขาได้ทำลง ถ้าผู้แทนโดยชอบธรรมไม่ได้อนุมัติด้วยแล้ว การนั้นย่อมเป็นโมฆียะ เว้นไว้แต่ที่มีบทบัญญัติไว้ในมาตราทั้งสามต่อนี้ไป
มาตรา๔๗สรรพการอันผู้เยาว์ได้ทำลงนั้นย่อมสมบูรณ์เพียงการที่จะให้ผลเป็นประโยชน์แก่ตัวเขาโดยปราศจากค่าภาระติดพันหรือเงื่อนไข
มาตรา๔๓ผู้เยาว์จะทำการอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งว่าโดยสภาพของการนั้นไม่อาจจะให้ผู้แทนทำแทนได้ เช่นว่า การสมรส หรือทำสัตยาธิษฐาน เป็นต้น ก็อาจจะทำโดยลำพังตนเองได้เพียงที่มีกฎหมายอนุญาตไว้ในการนั้น ๆ
มาตรา๔๙ผู้เยาว์จะทำการทั้งปวงซึ่งเป็นธรรมเนียมในทางครองชีพอยู่ปกติทุกวันตามควรแก่อายุ กำลังทรัพย์ และฐานะของตน ก็อาจจะทำโดยลำพังตนเองได้
มาตรา๕๐ผู้เยาว์นั้น เมื่อผู้แทนโดยชอบธรรมอนุญาตแล้ว หรือไม่ยอมอนุญาต แต่ศาลอนุญาตให้ประกอบการงาน เช่นว่า พาณิชยกรรม อุตสาหกรรม หรือรับภาระธุระอื่น ๆ เหล่านี้ ก็ทำได้ ในกรณี
ประมวลฯ นี้ยกเลิกแล้ว (ดูฟุตโน้ตหน้า ๒๙๗)
