สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้ทรงพบบนเขากบเหนือปากน้ำโพ เป็นเรื่องสร้างวัดวาอารามบำเพ็ญการกุศล ศาสตราจารย์เซเดส์สันนิษฐานว่า คงจารึกภายหลัง พ.ศ. ๑๙๖๒
เป็นจารึกอยู่กับรอยพระพุทธบาทซึ่งอยู่ที่วัดบวรนิเวศเดี๋ยวนี้ และเป็นเรื่องสร้างรอยพระพุทธบาทนั่นเอง คำจารึกเป็นภาษามคธ ปรากฎว่า จารึกใน พ.ศ. ๑๙๗๐ ตัวอักษรไม่ชำรุดเลย
จารึกอยู่บนฐานพระอิศวรสัมฤทธิ จังหวัดกำแพงเพ็ชร เป็นอักษรไทย จารึกเมื่อ พ.ศ. ๒๐๕๓ เป็นเรื่องประดิษฐานรูปพระอิศวรนั้น (รูปพระอิศวรนี้ ชาวเยอรมันคนหนึ่งไปลักตัดพระเศียรและพระหัตถ์ จะเอาส่งไปประเทศเยอรมนีเมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๙ มาถูกจับในกรุงเทพฯ ทางราชการจึงจัดการส่งรูปพระอิศวรทั้งองค์ลงมาไว้กรุงเทพฯ เศียรนี้อยู่ที่พิพิธภัณฑ์สถาน)
เดิมอยู่วัดเขมา ริมถนนพระร่วง เป็นเรื่องบำเพ็ญกุศลต่าง ๆ แต่เชื่อได้ว่า จารึกใน พ.ศ. ๒๐๗๙
เดิมอยู่วัดพระเสด็จ ห่างจากตัวเมืองสุโขทัยราว ๑๒ กิโลเมตร เป็นเรื่องข้าราชการบางคนบำเพ็ญกุศล เข้าใจว่า จารึกในระหว่าง พ.ศ. ๒๐๖๑ ถึง ๒๐๖๘
