ไทยกดซง้า ยามทูตซ้าย จุลศักราช ๑๑๕๙ ตัว ปีเมิงไซ้หั้นแล จุลศักราช ๑๑๖๐ ตัวปีเบิกซง้านั้นก็ยั้งอยู่สร้างวัดบุญยืนที่นั้น ท่านก็หื้อหมื่นสัพช่างเปนสล่าตัดไม้วิหารหลังนั้นแล
๏ เถิงจุลศักราช ๑๑๖๑ ตัว ปีกัดเม็ด เดือน ๖ ลง ๒ ค่ำท่านก็ขับเอาเจ้านายท้าวขุนไพร่ไทยได้กำลัง ๔๙๖๓ คน นอก นี้มีเจ้านายท้าวขุน ๔๓๔ คน รวมด้วยกันมีคน ๕๓๙๗ คน ก็ยกเข้าไปสร้างฝายสมุนวันเดือน ๖ ลง ๕ ค่ำ ก่อแรกลงหลักไว้ก่อนแล้ว จิงขุดเหมืองปันต่า ๓๑๒ คน รวมต่า ....รวมต่าเหมือง ๒๐๘๑ ต่าเกิ่งหั้นแล ดังฝายสมุนที่นั้นอันห่างสูญแต่เมื่อลาวก้อนก้อมเข้ามากวาดเอาเมืองน่านหนีนั้นก็เปนอันนานนักแล นานได้ ๒๑๙ ปี เจ้าหลวงอัตถวรปัญโญท่านก็มาสร้างตั้งแต่วันก่อแรกลงดับฝายนั้นมาได้ ๑๕ วัน ก็ลุแล้วบริบวรณ์วันนั้นมั่นคงดีเปนทุ่งเปนนา มาตราบเถิงบัดนี้แล
๏ เถิงจุลศักราชได้ ๑๑๖๒ ตัว ปีกดสันเดือนยี่ขึ้น ๒ ค่ำ เม็งวันอังคารยามทูตเช้า ท่านก็ขับเอาพลเข้าแผ้วถางเวียงน่านเก่านั้นแลเถิงเดือน ๕ ขึ้น ๗ ค่ำเม็งวันพุฒไทยกาบยี่ยามเที่ยงฤกษ์ได้ ๒๒ ตัวชื่อว่าสมณฤกษ์ อาชญาเจ้าหลวงอัตถวรปัญโญท่านก็ได้ก่อแรกสร้างพุทธรูปเจ้าองค์ยืนยังวัดบุญยืนที่นั้น เถิงเดือน ๗ ขึ้น ๕ ค่ำเม็งวันพุฒ ไทยเต่าไจ๊ ฤกษ์ได้ ๒๔ ตัวชื่อมหาธนฤกษ์ก็แล้วบริบวรณ์ติดคำเสี้ยง ๔๙๕๐ ใบแล
๏ อยู่มาเถิงจุลศักราชได้ ๑๑๖๓ ตัวปีล่วงเล้า ท่านก็ได้ลงไปกราบพิดทูลพระมหากระษัตริย์เจ้าขอขึ้นมาตั้งเวียงเก่า เมื่อนั้นพระมหากระษัตริย์เจ้าก็ทรงพระกรุณาอนุญาตหื้อขึ้นมาตั้งหั้นแล
