หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
อนึ่ง ได้พบศัพท์ในเพลา หรือตำนานสำหรับวัด เปนศัพท์ที่เขียนไว้ในพงษาดารนี้ ควรสังเกต คือ
ศัพท์ฝ่ายปกครอง
๑.หัวพันส่วย คือ ชั้นผู้ใหญ่ที่เปนนายผู้กำกับ นายหมวด นายกอง
๒.หัวปาก คือ ขุนหมื่นแลนายหมวดนายกองผู้ควบคุมเลขส่วยต่าง ๆ
ศัพท์ฝ่ายพระสาสนา
๑.เลิกพระสาสนา คือ ปฏิสังขรณ์วัด
๒.เลณฑุบาต คือ เขตรแดน
๓.ข้าโปรดคนทานพระกัลปนา คือ บุคคลจำพวกที่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปนข้าพระหรือเลขวัดสำหรับรักษาวัด
๔.ศิลบานทานพระกัลปนา คือ เรือกสวนไร่นาที่ทรงพระราชอุทิศให้เปนพระกัลปนาสำหรับวัดหรือธรณีสงฆ์
๕.นายประเพณี คือ หัวหน้าผู้รักษาประโยชน์ของวัดแลบำรุงวัด ได้บังคับว่ากล่าวทั่วไป (หรือทำนองมัคนายก)
๖.หัวสิบ คือ ผู้ควบคุมเลขวัด ที่เรียกข้าโปรดคนทานในหมู่ ๑ หรือหมวด ๑
๗.หัวงาน คือ หัวหน้าหรือนายนานายสวนแปลงหนึ่ง ๆ ซึ่งเปนที่กัลปนาหรือธรณีสงฆ์
