ทำค่ายด้วยต้นหยวกกล้วยป่า แขกมาตั้งค่ายประชิดกันอยู่ที่ดงเชือกช้างแขวงเมืองสตูนได้สู้รบกันกับแขกเปนสามารถ แขกแต่งกองโจรเข้ามาสอดแนมถึงบ้านตะโหมดแลท่าชมวงบ้านป่าบอน ไทยได้ออกต้านตีแขกออกไปทุกแห่งพอถอนไพร่กองที่ไปช่วยเมืองสงขลามาถึงค่ายหยวกด่านทางร่วมพร้อมกัน ก็ยกไปตีค่ายแขกดงเชือกช้างแตก พระปลัดยกตามไปตีเมืองสตูนคืนได้ พวกแขกขบถก็แตกหนีลงเรือกลับไป ฝ่ายพระยาไทรตั้งรับขบเคี่ยวกันอยู่กับแขกที่เมืองไทร ก็ตีเมืองไทรคืนได้ พวกแขกซึ่งมาตีเมืองสงขลาครั้นรู้ว่าเมืองไทรแลเมืองสตูนเสียแล้ว จะตั้งรับขบเคี่ยวกันไปกับเมืองสงขลาก็เกรงว่า กองทัพไทยที่เมืองไทรแลเมืองสตูนจะยกมาโอบหลังเข้าตี จะเสียยับเยินมาก จะหนีก็ไม่พ้น จะสู้ก็ไม่ได้ จึงเลิกทัพหนีกลับไปทางแดนอังกฤษ ทัพหวันมะหลีซึ่งมาตั้งหมั่นอยู่เมืองตรังก็เลิกทัพกลับไปเอง
ครั้งนั้นโปรดเกล้าฯ ให้พระวิชิตณรงค์กับพระราชวรินทรคุมทัพเรือล่วงหน้ามาก่อน ทัพหน้ามาถึงเมืองสงขลาก็พอแขกเลิกทัพหนีกลับไป หาทันได้รบกันไม่ ทัพหลวงพระยาศรีพิพัฒน์ (ทัศน์) ซึ่งเปนสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาพิไชยญาติฯ ในรัชกาลที่ ๔ (ซึ่งเรียกกันว่าสมเด็จองค์น้อย) เปนแม่ทัพใหญ่ กับเจ้าพระยายมราช พระยาเพ็ชรบุรี คุมไพร่ ๕๐๐๐ เปนทัพเรือ ยกตามมาทัพหน้าทัพ
