วัน ๖ ๑๐ ฯ ๑๒ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๗๐ ปีมะโรง สัมฤทธิศก พ.ศ. ๒๓๕๑) พระยาอมรินทรฦๅไชย อภัยประเทศราช ชาติอธิบดี ศรีสุริยสงคราม ผู้ครองเมืองราชบุรี ออกณโรงทำเนียบพร้อมด้วยพระยาปลัด พระยกรบัตร พระเมือง พระพล กรมการทั้งปวง จึงให้หาพระยาอินทจักร ยันโตจักกี เยกองปยันกี อากาปันยี สุราจักกียอ นาทองถ่อป้าน พระยาจักร นันตกะยอ เข้ามาพร้อมกัน จึงให้หลวงแพ่ง หลวงสัสดี หมื่นพินิจภาษา ถามพระยาพิมพิสารว่า ตัวอยู่บ้านไหนเมืองไหน เหตุไรจึงมาอยู่ด้วยพระเจ้าเชียงใหม่ ๆ ใช้ให้ตัวถือหนังสือลานทองแลสิ่งของ ๑๑ หีบ กับช้าง ๔ ช้างไปถวายพระเจ้าอังวะ ดังหนังสือเสนาบดีเมืองอังวะบอกมานั้น จริงฤๅประการใด ให้ตัวให้การตามจริง
ข้าพเจ้า พระยาพิมพิสาร ให้การว่า เปนความสัตย์ความจริง เดิมข้าพเจ้าชื่อแสนภาพ บุตรแสนเขื่อน อยู่เมืองเชียงตุง เมื่อครั้งพระเจ้าอังวะให้ราชาจอมหงษ์ลงมาตั้งอยู่ณเมืองสาด เกลี้ยกล่อมพระเจ้าเชียงใหม่ (กาวิละ) ราชาจอมหงษ์ใช้ให้ข้าพเจ้า กับพระยาวัง พระยาไชยธานี ท้าวสิงคราชา พวกราชาจอมหงษ์ แสนเขื่อนเมืองพยาด พระยาไชยเสนาเมืองเชียงแสน พระยาเทพวงศาเมืองเชียงแขง ราชาธรรมเมืองยอง ท้าววงศ์เมืองเชียงราย แสนแก้วเมืองเลน นาย ๑๐ คน ไพร่ ๕๐ คน รวม ๖๐ คน คุมเอาแพรสี ๑๒ ไม้ ม้า ป่าน ม้า ๑ ลงมาให้
