กิววะเมนยี มีรับสั่งว่าเราป่วยครั้งนี้ก็เปนทุกข์หนักใจอยู่ เห็นว่าอายุจะสั้นจะไม่คืนคงอยู่รักษาแผ่นดินได้เปนแน่แล้ว เราคิดว่าจะตั้งเจ้าสิมโปราชโอรสผู้ใหญ่ของเรา ให้เปนที่อุปราชเสียก่อนทันตาต่อหน้าเราเห็นด้วย แล้วจะได้รักษาแผ่นดินสืบวงษ์ต่อไป ๕ ท่านจะเห็นเปนอย่างไรให้ว่ามาตามที่เห็นของท่าน ฝ่ายกิววะเมนยีที่เจ้าพระยากลาโหม จึงกราบทูลว่าควรแล้ว พระเจ้าอังวะมีรับสั่งแก่กิววะเมนยีว่า ท่านเห็นชอบแล้วจงไปปฤกษาเสนาบดีแลข้าราชการชั้นผู้ใหญ่เสียก่อน ให้เขาทั้งหลายเห็นชอบด้วยพร้อมกันมาก ๆ จึงจะสิ้นคำครหานินทา แลจะได้สิ้นเสี้ยนศัตรูด้วย
๕ เรื่องพระมหาอุปราชของพระเจ้ามินดงนั้น เดิมเมื่อพระเจ้ามินดงได้ราชสมบัติเมื่อปีชวด จุลศักราช ๑๒๑๔ ตั้งให้อนุชาองค์ ๑ เปนพระมหาอุปราช อยู่มาจนปีขาล จุลศักราช ๑๒๒๘ เจ้าเมงกูน กับเจ้าเมงกูนแดงลูกเธอของพระเจ้ามินดง คิดขบถฆ่าพระมหาอุป ราชเสีย แล้วจะจับพระเจ้ามินดง ถึงสู้รบกันในพระราชวัง เจ้าเมงกูนกับน้องสู้ไม่ได้ จึงหนีไปอาไศรยต่างประเทศ ทางโน้นพระเจ้ามินดงก็ไม่ตั้งพระมหาอุปราชต่อมา มีขุนนางอังกฤษที่ชอบพอกับพระเจ้ามินดงเคยทูลตักเตือนว่า ควรจะตั้งลูกเธอองค์ใดองค์หนึ่งขึ้นเปนพระมหาอุปราชเสีย หาไม่ถ้าสิ้นแผ่นดิน ลูกเธอจะเกิดรบราฆ่าฟันแย่งราชสมบัติกัน พระเจ้ามินดงตอบว่า ถ้าตั้งใครเปนพระมหา
