เมืองไว้ นายหน่อคำยอมให้เกณฑ์ ๆ คนได้ ๓๐๐๐ เศษ แล้วมหาไชยพระยาแสนเชียงหา จับพระยาจุมคำ พระยาชาญฦๅไชย พระยา หลวงช้าง ฆ่าเสีย ไพร่บ้านพลเมืองตื่นตกใจ นายหน่อคำหนีไป เมืองรำ มหาไชยให้ท้าวพระยาไปรับเจ้าเมืองเชียงรุ้ง เจ้าอรำมาวุทะมาครอบครองบ้านครองเมืองตามเดิม แล้วมหาไชยกลับมาเมืองพง อยู่มาณเดือน ๘ ปีจอสัมฤทธิศก (จุลศักราช ๑๒๐๐ พ.ศ. ๒๓๘๑) พระยาแสนเชียงหามีหนังสือมาว่า นายหน่อคำไปเกลี้ยกล่อมข่าขัด ได้คน ๒๐๐๐ ว่าจะยกมาตีเมืองวัง ให้มหาไชยคุมกองทัพยกขึ้นไป มหาไชยจัดให้นายพรหมวงษ์พี่เขยคุมไพร่เมืองพง ๑๐๐ คน ยกขึ้น ไปพร้อมกับเมืองสิบสองปันนา เจ้าเมืองเชียงรุ้งให้พระยาแสนเชียงหาเปนแม่ทัพคุมทัพ ๖๐๐๐ ยกไปรบนายหน่อคำ ๆ สู้ไม่ได้แตกหนีไปเมืองเชียงตุง แล้วนายหน่อคำคุมทัพพม่าเมืองเชียงตุงมาตีเมืองเชียงลอ พระยาแสนเชียงหาได้ยกไปสู้รบอิก กองทัพนายหน่อคำแตกหนีไป พระยาแสนเชียงหาถอยทัพกลับมาเมืองเชียงรุ้ง อยู่มาขุนนาง เมืองเชียงตุงมาบอกว่า นายหน่อคำลงไปกล่าวโทษเจ้าเมืองเชียงรุ้ง ต่อเจ้าอังวะสาวถีว่านายหน่อคำไม่มีความผิด เจ้าเมืองเชียงรุ้งให้ กองทัพมาจับนายหน่อคำจะฆ่าเสีย เจ้าอังวะโกรธ ให้เยนานโป พม่าขึ้นไปเอาตัวเจ้าเมืองเชียงรุ้งหาได้ไม่ อยู่มาณปีฉลูตรีศก (จุลศักราช ๑๒๐๓ พ.ศ. ๒๓๘๔) เจ้าอังวะให้ณทมเนมโยขึ้นไปเอาตัวเจ้าอรำมาวทะลงไปเมืองหน่าย พบจักกายหลวงมองชิณ ณทมมองโซ
