ณทมจันทบุรี ๔ คนฆ่าเสีย ที่เมืองหน่าย ขอให้เจ้าเมืองเชียงรุ้ง ช่วยคิดแต่งท้าวพระยามารักษาบ้านเมือง ครั้นอยู่มาณเดือน ๖ ปีมโรงฉศก (จุลศักราช๑๒๐๖ พ.ศ. ๒๓๘๗) พระยาศรีสองเมือง พระเมืองน้อย พระอินทราชา เมืองน่าน ยกขึ้นไปตั้งอยู่เมืองหลวงภูคา มหาไชยได้ลงมาพบพูดจากัน พระยา ศรีสองเมืองขอเอาครัวเมืองเชียงแขง เมืองเชียงราย ซึ่งตกอยู่ใน เมืองสิบสองปันนา กับว่าได้จัดดอกไม้ทองดอกไม้เงินเครื่องราชบรรณาการลงมาเมืองน่าน จะได้พาลงมาเฝ้าทูลลออง ฯ มหาไชยว่าครัวเมืองเชียงแขง เมืองเชียงราย พม่ามารบกวนจะพากันหนีไป มหาไชยให้เกลี้ยกล่อมไว้ เจ้าเมืองเชียงแขงก็ได้มอบครอบครัวให้ ซึ่งพระยาศรีสองเมืองจะมาเอาไปนั้นให้ยังไม่ได้ แล้วดอกไม้ทอง ดอกไม้เงินซึ่งจะให้แต่งลงไปครั้งนี้ เมืองน่านกับเมืองสิบสองปันนา ก็ยังหาได้พูดจาปฏิญาณกันไม่ ฝ่ายพระยาสิงขะลื้อก็ลงไปค้างอยู่ เมืองน่านถึง ๑๐ ปี ท้าวพระยาในสิบสองปันนา มีความสงไสย แล้วฮ่อก็ยังไม่รู้ความ มหาไชยท้าวพระยาจะขอพระยาสิงขะนายไพร่ กับขอคำมั่นสัญญาเมืองน่านไว้ก่อน พระยาศรีสองเมืองจึงตอบว่า ครั้นจะให้ไปเอาตัวพระยาสิงขะมาก็จะช้า ฉันใดก็ดี ให้มหาไชยคิด มหาไชยจึงให้พระยาศรีสองเมืองหากระบือมาฆ่าข้างละตัวแลกกันคน ละครึ่ง แล้วปลูกศาลบวงสรวงเทพารักษ์ ขออัญเชิญเทพยดา ซึ่งรักษาเมืองน่าน เมืองสิบสองปันนา มาประชุมพร้อมกัน ถ้าเมือง
