อยู่มาณวัน ๑๑ ค่ำ ปีเดียวนั้น ตันซือฉางกับพอมุงนายฮ่อ ๒ คน ยกทัพมาตีบ้านปักตันตำบล ๑ บ้านตาพินตำบล ๑ ในเขตรแดนเมืองไล ได้ทั้ง ๒ ตำบล แล้วพากันเข้าตั้งอยู่ที่ตำบลบ้านตาพิน บิดาข้าพเจ้าจึงแต่งให้คำโหมคุมคน ๒๐๐ คน มารบตันซือฉางกับกอมุง สู้รบกันอยู่ได้ ๓ เดือน ตันซือฉางกับกอมุงทานกำลังไม่ได้ ก็แตก หนีพากันไปอยู่เมืองซอ ฝ่ายแยต้าซึ่งตั้งอยู่เมืองลา แต่งให้ จางตงม่านนาย ๑ ฮุยเหลือ ๑ กอทิม ๑ นายฮ่อรอง ๓ คน คุม กำลังฮ่อประมาณ ๒๐๐ คนมาตีตำบลบ้านห้วยจาในแดนเมืองไล บิดาข้าพเจ้าจึงแต่งให้คำโดยผู้เปนบุตรเขยยกกำลังประมาณ ๑๐๐ ออกไปสู้รบนายฮ่อทั้ง ๓ นั้น รบกันอยู่ได้ ๒ - ๓ วัน นายฮ่อทั้ง ๓ นั้นก็แตก หนีไป อยู่มาณเดือน ๑ ปีรกาเบญจศก ๑๒๓๕ บิดาข้าพเจ้าจึง ปฤกษากับพวกข้าพเจ้าผู้เปนบุตรว่า ถ้าจะไม่คิดไปรบพวกฮ่อธงเหลือง เสียก่อน พวกฮ่อก็จะยกมารบเมืองไล จึงให้คำโหมคุมคนประมาณ ๒๐๐ คน ยกไปตีพวกฮ่อทางเมืองซอ ให้คำโดยคุมกำลัง ๑๐๐ คนเศษ ยกไปตีพวกฮ่อทางเมืองบางเมืองมุน ตีได้เมืองมุนคืน นายฮ่อชื่อ ตูเซียแตกหนีไปทางเมืองควาย คำโหมตั้งสู้รบกับตันซือฉางแล กอมุงอยู่ ๒ ปี ตันซือฉางกับกอมุงสู้ไม่ได้ก็แตกหนีพาไพร่พลไป ทางเมืองทานเมืองจัน คำโหมก็ได้เมืองซอคืน จึงบอกหนังสือลงไป ยังเจ้าเมืองแกว ด้วยเมืองซอเคยขึ้นกับเมืองแกว เจ้าแกวจึงมี หนังสือขึ้นมาตั้งบิดาข้าพเจ้าให้เปนกวานฟูเจ้าเมืองแถง ให้คิดอ่าน
