ฝ่ายกองทัพกอเจืองแลจียีก็ยกมาทันกันเข้าที่ทุ่งนาแห่งนั้นต่างสู้รบกันเปนสามารถ ไพร่พลล้มตายลงด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย แต่พวก ฮ่อรวมกำลังกันเปน ๒ ทัพช่วยกันระดมตีกองทัพเมืองไล ๆ อ่อนกำลัง ก็ล่าถอยกลับเข้าไปตั้งมั่นในเมืองไล กองทัพฮ่อทั้ง ๒ กองก็ยก ติดตามเข้าไปล้อมเมืองไลไว้ ได้ต่อสู้กันอยู่ทุกวันประมาณ ๒ เดือน ในเมืองไลก็ขัดสนเสบียงอาหารไพร่พลอดอยากเปนอันมาก ฝ่ายท้าวโดยนำคนเก่าแลท้าวเหลนแลกรมการ ชื่อกวาง คือ ๑ กวางย่าน ๑ ๒ คนก็พากันคิดขบถเอาใจออกหากบิดาข้าพเจ้า แล้วพากันหนีออกจากค่ายเข้าป่าไป ไม่อยู่ช่วยรบศึก บิดาข้าพเจ้า กับพี่น้องทั้งสิ้นเห็นขัดสนเสบียงอาหาร จวนจะเสียทีแก่กองทัพ พวกฮ่ออยู่แล้ว ก็พากันอพยพครอบครัวออกจากเมืองไลหนีไป อยู่เมืองแตทั้งสิ้นด้วยกัน ฝ่ายกอเจืองจียีเข้าเมืองไลได้ก็ไม่ได้ทรัพย์สิ่งของอันใด เสบียงอาหารก็ไม่มี จึงยกกลับไปทวงเอาเงินค่าจ้างกับกายโตง ๆ ไม่มี เงินค่าจ้างจะให้แก่กอเจืองจียี จึงหนีลงไปเมืองแกว แล้วมีหนังสือ ขึ้นมาถึงบิดาข้าพเจ้า ว่ามิได้คิดขบถสิ่งใดต่อบิดาข้าพเจ้า บัดนี้ สู้พวกฮ่อไม่ได้ ก็หนีมาอยู่เมืองแกวแล้ว ๆ บิดาข้าพเจ้าก็มิได้ว่า ประการใด บิดาข้าพเจ้าจึงมีหนังสือลงไปทูลเกล้าเจ้าแกว ขอกองทัพขึ้นมาช่วยรบพวกฮ่อเอาบ้านเมืองคืน แลบอกหนังสือลงไปว่ากายโตงเปนบุตรเลี้ยง ได้ตั้งให้เปนกายโตงรักษาเมืองแถง เจ้าแกวจึงแต่ง ให้องว่าง องเหลง นายทหาร ๒ คนคุมคนประมาณ ๑๐๐๐ แลพา
