หน้า:ประชุม กม ประจำศก (๐๔) - ๒๔๗๘.pdf/67

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๓
กฎหมายจุลศักราช ๑๑๘๑
(พ.ศ. ๒๓๖๒ หรือ ร.ศ. ๓๘)

พระราชบัญญัติห้ามสูบฝิ่น

กฎหมายให้ไว้แก่พระสุรัศวะดีซ้ายขวาในนอกให้กฎหมายบอกแก่เจ้าพญาแลพญาพระหลวงเมืองพระราชนิกูลขุนหมื่นพันทนายฝ่ายทหารพลเรือนชาวที่มหาดเลกขอเฝ้าข้าเจ้าต่างกรมหากรมหมิได้ฝ่ายหน้าฝ่ายใน แลข้าหลวงกรมพระราชวังบวรสถานมงคล ผู้รักษาเมืองผู้รั้งกรมการณหัวเมืองเอกเมืองโทเมืองตรีเมืองจัตวาปากใต้ฝ่ายเหนือ แลเจสัวผู้แต่งสำเภาเรือเสาเรือใบลูกค้าวานิชอะนาประชาราษฎรทั้งปวงจงทั่ว ด้วยพระบาทสมเด็จบรมธรรมิกราชารามาธิบดีศรีวิสุทธิคุณวิบุลปรีชาฤทธิราเมศวรราชบรมนาถบรมบพิตร พระพุทธเจ้าอยู่หัว ผู้สรงจัตุรสังฆหะวัตถุแลทศมิตราชธรรมอันมหาประเสริฐ เสด็จออกณพระธินั่งท้องสนามจันทฝ่ายประจิมาพิมุกแห่งพระธินั่งบุศบกมาลามหาจักระพรรดิพิมาน พร้อมด้วยอัคมหาเสนาโหราพฤฒามมาตยราชมนตรีกระวีมุกมาตยาประโรหิตาจารย์เฝ้าทูลอองธุลีพระบาทโดยอันดับ จึ่งทรงพระราชดำริว่า สมเด็จพระมหาบรมกระษัตราธิราชแต่ปางก่อนตั้งพระราชกำหนดพระอายะการไว้ห้ามหมิให้ผู้ใดสูบฝิ่นกินฝิ่นซื้อฝิ่นขายฝิ่น ถ้าหมิฟัง จับได้ ให้ลงทัณฑ์โทษถึงทวนทะเวนริบราชบาตจำใส่ตรุไว้ ผู้สูบฝิ่น