หน้า:ประชุม กม ประจำศก (๐๔) - ๒๔๗๘.pdf/71

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๗

พิจารณาเปนสัจ ให้เอาราคาฝิ่นซึ่งซื้อเขามานั้นตั้งปรับไหมเท่าตัวให้เปนบำเหน็จแก่ผู้จับ แลฝิ่นซึ่งซื้อเข้ามามากน้อยเท่าใด ให้เจ้าพนักงานเกบเอาฝิ่นมาถ่วงน้ำเสียให้สิ้น แลตัวเจสัวลูกค้าเจ้าของฝิ่นนั้น ให้ลงพระราชอาชาเฆี่ยน ๓ ยก ริบราชบาดเอาทรัพย์สิ่งของเปนหลวงให้สิ้นเชิง ทเวนบก ๓ วัน ทเวนเรือ ๓ วัน ส่งตัวไปตะพุ่นญ่าช้าง แลบุตร์ภรรยาลูกค้าเจ้าของฝิ่นนั้น ให้ส่งไปสีเข้าฉางหลวงใช้การที่อันหนัก ให้ร้อยแขวงกรมการนายบ้านนายอำเภอประกาศป่าวร้องอนาประชาราษฎรลูกค้าวานิชทั้งปวงให้รู้จงทั่ว แลให้มหาดไทย กระลาโหม กรมท่า มีตราแจกพระราชบัญญัติไปจงทุกหัวเมือง ให้กระทำตามพระราชกำหนดกฎหมายนี้จงทุกประการ ถ้าผู้ใดหมิกระทำตามพระราชกำหนดนี้ จะเอาตัวเปนโทษตามโทษานุโทษ

กฎให้ไว้ณะวัน ๑๑ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๘๑ ปีเถาะนักสัตว์ เอกศก

(คัดจากต้นฉะบับตัวอักษรเขียนของหอพระสมุดวชิรญาณ เลขที่ ๑๒๐)