ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/16

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

สุนทรภู่ไปเมืองแกลงคราวนั้น ออกจากกรุงเทพฯ ในเดือน ๗ ไปเรือประทุน ศิษย์แจวไป ๒ คน กับมีคนขี้ยาชาวเมืองระยองรับนำทางช่วยแจวอีกคน ๑ ไปทางคลองสำโรงแลคลองศีร์ษะจรเข้ออกปากน้ำบางมังกง[1] ไปขึ้นบกที่บางปลาสร้อย จังหวัดชลบุรี แล้วเดินบกต่อไป

ความในนิราศตอนไปในคลอง สุนทรภู่อธิบายคำเก่าไว้แห่งหนึ่งว่า

"คำโบราณท่านผูกถูกทุกสิ่ง

เขาว่าลิงจองหองมันพองขน"

คำนี้เองเปนมูลที่ด่ากันว่า "จองหองพองจน" คือ เปรียบเอาลงเปนลิง ยังหาเคยพบใครอธิบายไว้ที่อื่นไม่


  1. เดี๋ยวนี้เรียกกันว่า "บางปกง" สันนิษฐานว่า ชื่อเดิมเห็นจะเรียกว่า บางมังกง เช่นสุนทรภู่เรียก ด้วยคำว่า "มังกง" เปนชื่อปลาอย่างหนึ่ง แต่คำว่า ปกง นั้นแปลไม่ได้ความอย่างไร บางทีจะย่อสั้นมาแต่ บางปลา(มัง)กง ก็เปนได้