เมื่อสุนทรภู่ลงไปถึงเมืองระยอง คนขี้ยาที่นำทางไปถึงบ้านก็หลบเสีย แต่นั้น สุนทรภู่ต้องพยายามถามหนทางตามพวกชาวบ้านเดินต่อไปจนถึงวัดที่บิดาบวชอยู่ณเมืองแกลง กล่าวในนิราศว่า เวลานั้น บิดาบวชมาได้ ๒๐ พรรษา ข้อนี้ส่อให้เห็นว่า บิดามารดาเห็นจะพรากกันตั้งแต่สุนทรภู่ยังเปนเด็กเล็กทีเดียว และน้องสาว ๒ คนนั้นต่างบิดากับสุนทรภู่ ในนิราศกล่าวความอีกข้อ ๑ ว่า บิดาที่บวชอยู่ "เปนฐานานุประเทศอธิบดี จอมกษัตริย์โปรดปรานประทานนาม เจ้าอารามอรัญธรรมรังษี" ดังนี้ สันนิษฐานว่า เห็นจะเปนฐานานุกรมของพระครูธรรมรังษี เจ้าคณะเมืองแกลง มิใช่ได้เปนตำแหน่งพระครูเอง ที่สุนทรภู่ออกไปหาบิดา บางทีจะคิดออกไปบวช ด้วยเวลานั้น อายุครบอุปสมบท และจะล้างอัปมงคลที่ต้องถูกจำจองด้วยก็เปนได้ แต่หาได้บวชไม่ เพราะไปอยู่ได้หน่อยหนึ่งก็ป่วยเปนไข้ป่า อาการแทบถึงประดาตาย รักษาพยาบาลกันอยู่กว่าเดือนจึง
