หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๖
ให้เคลิ้มพระองค์ทรงกลอนละคอนนอก
นึกไม่ออกเวียนวงให้หลงใหล
ลืมประภาษราชกิจที่คิดไว้
กลับเข้าในแท่นที่ศรีไสยา ฯ”
เรื่องประวัติตอนเมื่อสุนทรภู่เปนกวีที่ทรงปรึกษา ยังมีเรื่องเกล็ดเล่ากันมาอิกหลายอย่าง เรื่อง ๑ ว่า สุนทรภู่คุยว่า สำนวนกลอนที่จะแต่งให้เปนคำปากตลาดนั้น ต้องเปนไพร่เช่นตัวถึงจะแต่งได้ บ่งความว่า ถ้าเปนเจ้านายก็แต่งไม่ได้ ความนี้ทราบถึงพระกรรณพระบาทสมเด็จฯ พระพุทธเลิศหล้านภาลัย จึงทรงพระราชนิพนธ์บทละคอนเรื่องไกรทองเพื่อพิศูจน์ให้ปรากฎว่า ถึงเจ้านายจะทรงแต่งกลอนให้เปนคำปากตลาดก็อาจทรงได้ อิกเรื่อง ๑ เล่ากันว่า เมื่อทรงพระราชนิพนธ์บทละคอนเรื่องอิเหนา ทรงแบ่งตอนนางบุษบาเล่นธารเมื่อท้าวดาหาไปใช้บล พระราชทานไปให้พระบาทสมเด็จฯ พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว
