ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/33

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๕

พลายงามถวายตัวเปนมหาดเล็ก สำนวนตั้งใจประจงแต่งดีหนักหนา บทเสภาตอนนี้สันนิษฐานว่า เห็นจะแต่งในรัชกาลที่ ๒ ด้วยกล่าวความตอนพลายงามอยู่กับจมื่นศรีว่า

“ครานั้นพลายงามทรามสวาท

แหลมฉลาดเลขผาปัญญาขยัน

อยู่บ้านท่านหมื่นศรียินดีครัน

ทุกคืนวันตามหลังเข้าวังใน

เธอเข้าเฝ้าเจ้าก็นั่งบังไม้ดัด

คอยฟังตรัสตรึกตราอัชฌาสัย

ค่อยรู้กิจผิดชอบรอบคอบไป

ด้วยมิได้คบเพื่อนเที่ยวเชือนแช”

ต่อมาอิกแห่ง ๑ กล่าวถึงบทสมเด็จพระพันวสาว่า

“ครานั้นสมเด็จพระพันวสา

เหลือบเห็นหน้าพลายงามความสงสาร

จะออกพระโอษฐ์โปรดขุนแผนแสนสท้าน

แต่กรรมนั้นบันดาลดลพระทัย