ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/39

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๑

“ถึงสามโคกโศกถวิลถึงปิ่นเกล้า

พระพุทธเจ้าบำรุงซึ่งกรุงศรี

ประทานนามสามโคกเปนเมืองตรี

ชื่อประทุมธานีเพราะมีบัว

โอ้พระคุณสูญลับไม่กลับหลัง

แต่ชื่อตั้งยังอยู่เขารู้ทั่ว

แต่เรานี้ที่สุนทรประทาตัว

ไม่รอดชั่วเช่นสามโคกยิ่งโศกใจ

สิ้นแผ่นดินสิ้นนามตามเสด็จ

ต้องเที่ยวเตร็จเตร่หาที่อาศรัย”

คำของสุนทรภู่ที่กล่าวตรงนี้ดูประหนึ่งว่า ถึงรัชกาลที่ ๓ ถูกถอดออกจากที่ขุนสุนทรโวหาร น่าจะเปนเช่นนั้นจริง คนทั้งหลายจึงได้เรียกกันว่า “สุนทรภู่” เห็นจะมีเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งให้ต้องถูกถอดจากบรรดาศักดิ์แล้วจึงออกบวช ถ้าเวลาบวช ยังเปนขุนนาง คงจะได้รับพระราชูปถัมภ์ ไหนจะอนาถาดังปรากฎในเรื่องประวัติ อีก