หน้า:ประวัติสุนทรภู่ - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๗๐.djvu/40

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๒

ประการ ๑ ในรัชกาลที่ ๓ เมื่อคราวแต่งจารึกวัดพระเชตุพนฯ มีแต่งกลอนเพลงยาวกลบทเปนต้น พระบาทสมเด็จฯ พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ก็ทรงเสาะหากวีที่ชำนาญกลอน แม้จนมหาดเล็กเลว ก้ได้มีชื่อแต่งถวาย สุนทรภู่เปนกวีคนสำคัญมาแต่ก่อน เหตุใดจึงมิได้ปรากฎชื่อว่า แต่งจารึกอย่างใดอย่างหนึ่งในคราวนั้น ข้อนี้ก็ส่อให้เห็นว่า คงเปนผู้ต้องตำหนิติโทษทรงรังเกียจในรัชกาลที่ ๓ เห็นสมกับความที่กล่าวในกลอน จึงเข้าใจว่า ถูกถอด

ความจริงในเรื่องที่สุนทรภู่ออกบวช เห็นจะเปนด้วยเหตุ ๒ ประการ คือ เพราะยังไม่ได้บวชพระตามประเพณีนิยม ประการ ๑ อีกประการ ๑ สุนทรภู่วิวาทกับญาติ เข้ากับใคร่ไม่ติด มีภรรยาก็อยู่ด้วยกันไม่ยืด เปนคนตัวคนเดียว อยู่แต่กับบุตรมาแต่ในรัชกาลที่ ๒ ข้อนี้สังเกตได้ด้วยในนิราสของสุนทรภู่เมื่อกล่าวถึงญาติเมื่อใด คงเปน