หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๓
คำโกรธแค้นว่า พึ่งพาไม่ได้ กล่าวถึงภรรยาและคู่รัก ก็มักปรากฎว่า อยู่ด้วยกันได้ไม่ยืด ครั้นเมื่อมาถูกถอดในรัชกาลที่ ๓ เจ้านายและผู้มีบรรดาศักดิ์ก็ไม่มีพระองค์ใดและท่านผู้ใดกล้าชุบเลี้ยงเกื้อหนุนโดยเปิดเผยด้วยเกรงจะเปนฝ่าฝืนพระราชนิยมในพระบาทสมเด็จฯ พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว แม้เจ้าฟ้าอาภรณ์ซึ่งเปนศิษย์ก็ต้องทำเพิกเฉยมึนตึง สุนทรภู่ได้กล่าวความข้อนี้ไว้ในเพลงยาว[1] ว่า
“สิ้นแผ่นดินสิ้นบุญของสุนทร
ฟ้าอาภรณ์แปลกพักตร์อาลักษณ์เดิม” ดังนี้
สุนทรภู่ตกยากสิ้นคิด จึงออกบวช ด้วยเห็นว่า พระบาทสมเด็จฯ พระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงเคารพต่อสงฆ์มาก ถ้าบวชเปนพระ ใครจะอุปถัมภ์ ก็เห็นจะไม่ทรงติเตียน ความที่สุนทรภู่คาดนี้ก็มีมูล ด้วยปรากฎในเพลงยาวนั้นว่า เมื่อ
- ↑ คือ เพลงยาวถวายโอวาทเจ้าฟ้ากลาง เจ้าฟ้าปิ๋ว
