หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๕
หวังจะให้ลือเลื่องในเมืองหลวง
คนทั้งปวงอย่าว่าเราบ้าหลัง
ถ้าใครเปนก็จะเห็นว่าจริงจัง
ประดุจดังน้ำจิตต์เราคิดกลอน
ขอเดชะถ้อยคำที่ร่ำเรื่อง
ให้ลือเลื่องเลิศลักษณ์ในอักษร
ขอเชิญไทยเทวราชประสาทพร
ให้สุนทรลือทั่วธานีเอย"
ยังหนังสือกลอนสุภาสิตสอนหญิง[1] อิกเรื่อง ๑ ก็ดูเหมือนจะแต่งในตอนนี้ เมื่อก่อนจบ กล่าวกลอนไว้ข้างต้นท้ายว่า
"อย่าฟังเปล่าเอาแต่กลอนสุนทรเพราะ
จงพิเคราะห์คำเลิศประเสริฐศรี
เอาเปนแบบสอนตนพ้นราคี
กันบัดสีติฉินเขานินทา"
- ↑ ในฉบับที่พิมพ์ขาย เรียกว่า สุภาสิตไทย
